Ceniony talar historyczny zwany Targowickim. Odmiana z gwiazdką pięcioramienną.
Egzemplarz menniczej świeżości.
Moneta o pięknej prezencji z obustronnym zegarowym połyskiem.
Awers: w wieńcu dębowym napis w dziewięciu wierszach
CIVIBUS / QUORUM PIETAS / CONIURATIONE DIE III / MAI MDCCXCI OBRUTAM / ET DELETAM LIBERTA / TE POLONA TUERI / CONABATUR RESPU / BLICA RESUR / GENS, wokoło GRATITUDO CONCIVIBUS EXEMPLUM POSTERITAT
Rewers: napis w sześciu wierszach, wokoło 10 7/16 EX MARCA PURA COLONIENSI 1793
DECRETO / REIPUBLICÆ NEXU / CONFEDERATIONIS IUNCTÆ / DIE V. XBRIS MDCCXCII / STANISLAO AUGUSTO / REGNANTE
Średnica 41 mm, waga 27.52 g
W ciągu dwóch pierwszych lat panowania Stanisława Augusta działały mennice miejskie w Gdańsku i w Toruniu (1765 i 1766). Miasta te zostały jednak zmuszone do ich zamknięcia. Król zamierzał bowiem wyjść z chaosu monetarnego pozostawionego po czasach saskich i wprowadzić nowy system pieniężny. Jego podstawę miał stanowić dukat niderlandzki oraz talar bity z grzywny kolońskiej (czystego srebra) w liczbie 10 sztuk. Reforma weszła w życie w roku 1766. W obiegu pieniężnym Rzeczypospolitej znalazły się monety piękne i pełnowartościowe: dukaty, talary, złotówki, grosze oraz ich frakcje i wielokrotności. Fakt iż były to monety pełnowartościowe spowodował ich ściąganie z rynku i przetapiane na monety pruskie niższej próby. Z tego powodu dwukrotnie poprawiano system monetarny, m. in. zmieniając stopę menniczą (1787 i 1794). W okresie panowania Stanisława Augusta pracowały dwie mennice państwowe: krakowska i warszawska.
