WISŁA. Miesięcznik gieograficzny i etnograficzny. 1900

WISŁA. Miesięcznik gieograficzny i etnograficzny. Warszawa. Druk. A. Jezierskiego. 4. opr. ppł. z epoki.
T. 14. Z XVI tablicami czarn. i 2 kolorow. 1900. s. [2], VIII, 820, [2], tabl. 10.
Okł. nieco otarte, przedarcie tylnej wyklejki, niewielki ubytek przedniej wyklejki, drobne zaplamienia. Brak 4 tablic (2 tabl. "Wzory ornamentyki ludowej" i 2 tabl. "Księztwo łowickie. Ubrania"). Pomyłka w paginacji: po s. 528 następuje 583. Na początku zbiorcza karta tyt. i spis treści (po polsku i francusku). Zaw. m.in.: B. Bruchnalski "Pieśni ludowe z pod Krzeszowic", A. Brückner "Polska literatura średniowieczna", Z. Gloger "Ości i chrapki rybackie", A. Janowski "Rysunki z piasku przed chatą", Z. Kowerska "Tabaka i tytuń u ludu wiejskiego", Z. Kowerska "O drzeworytach z Płazowa", R. Lilientalowa "Zaręczyny i wesele żydowskie", R. Lilientalowa "Przesądy żydowskie", J. Magiera "Kowale Sułkowiccy", W. Nałkowski "Sfinks tatrzański", G. Zieliński "Zwyczaje myśliwskie w Polsce".
Wisła - najwybitniejsze polskie czasopismo etnograficzne, obejmujące 20 obszernych tomów wydawanych w latach 1887-1916 i utrzymywanych na europejskim poziomie naukowym. Pismo jest bogatą skarbnicą tysięcy prac, przyczynków oraz materiałów z zakresu etnografii i folkloru polskiego, litewskiego, białoruskiego, ukraińskiego oraz innych narodów słowiańskich. Stanowi niezbędną bazę źródłową wszelkich późniejszych prac na temat tradycyjnej kultury materialnej, duchowej i społecznej wsi polskiej. Zawiera liczne obszerne monografie, często wydawane następnie w formie książkowej. Na łamach "Wisły" publikowała plejada znakomitych etnografów, a także historyków, geografów i krajoznawców polskich XIX i pocz. XX w., a także setki pasjonatów i miłośników swego regionu (księży, ziemian, szlachty) którzy na apel redakcji nadsyłali często bezcenne, nieznane z innych źródeł, materiały dotyczące swoich okolic. Czasopismo lokowane jest w czołówce najlepszych periodyków etnograficznych w Europie do lat 20. XX w.