drzeworyt barwny, tusz, papier, 24,5 x 16 cm (wymiar papieru)
Morimasa był jednym z najlepszych generałów Shibaty Katsuie. Po porażce w bitwie pod Shizugatake przeciwko Toyotomi Hideyoshi, uciekł sam, aby spróbować pomścić stratę. Został jednak złapany przez ludzi Hideyoshiego. Tutaj dzielnie walczy ze swoimi napastnikami, podnosząc miecz nad głowę, gdy jego przeciwnik próbuje wyrwać mu broń.
Drzeworyt pochodzi z serii „Z życia bohaterów Taiheiki – Powieści o wielkim pokoju”, zaprojektowanej przez Utagawę Kuniyoshi w latach 1848-1849, wydanej w skróconej i uproszczonej wersji albumowej przez Yoshikawę Kobunkana w 1917 r. Dramatyczne drzeworyty tej serii pokazują różnych przywódców zaangażowanych w bitwy lub pozujących bohatersko w całej ich militarnej chwale. Seria ta stanowi świadectwo mistrzostwa artysty w oddawaniu waleczności i bohaterstwa legendarnych japońskich wojowników. Przedstawia kultowe postaci z japońskiej historii i folkloru, które odegrały kluczową rolę w utrzymaniu pokoju i porządku w czasach zamieszania. Poprzez dynamiczne kompozycje i żywe kolory Kuniyoshi ożywił waleczność i niezachwianą lojalność tych bohaterów, uwieczniając ich czyny dla przyszłych pokoleń. Od mitycznych samurajów po historycznych generałów, każda praca z tej serii stanowi wizualny hołd złożony niezłomnemu duchowi wojowników, którzy przyczynili się do stabilności i dobrobytu Japonii w erze wielkiego przewrotu.
Utagawa Kuniyoshi ( 1798 - 1861) był jednym z ostatnich wielkich mistrzów japońskiego drzeworytu ukiyo-e. Zakres tematów Kuniyoshiego obejmował wiele gatunków: krajobrazy, wojowników, kobiety, aktorów kabuki, koty i mityczne zwierzęta. Znany jest z przedstawień bitew legendarnych bohaterów samurajskich. Kuniyoshi urodził się jako syn farbiarza jedwabiu i pierwotnie nosił imię Yoshisaburō. Pomagał ojcu w biznesie jako projektant wzorów, a niektórzy badacze sugerują, że to doświadczenie wpłynęło na jego bogate wykorzystanie kolorów i wzorów tekstylnych w grafikach. Yoshisaburō udowodnił swoje talenty rysunkowe już w wieku 12 lat, szybko przyciągając uwagę słynnego mistrza druku ukiyo-e Utagawy Toyokuniego. Został oficjalnie przyjęty do studia Toyokuniego w 1811 r. i stał się jednym z jego głównych uczniów. Pozostał uczniem do 1814 r., kiedy to otrzymał imię „Kuniyoshi” i stał się niezależnym artystą. W latach 1815-1817 stworzył szereg ilustracji książkowych, a także wydrukował swoje samodzielne kolorowe grafiki wojowników i aktorów kabuki. W latach dwudziestych XIX w. Kuniyoshi stworzył szereg tryptyków heroicznych, które wykazują pierwsze oznaki indywidualnego stylu. W 1827 r. otrzymał swoje pierwsze duże zlecenie na serię przedstawień stu ośmiu bohaterów z niezwykle popularnej chińskiej opowieści Shuihu Zhuan. Pomimo sukcesu artystycznego Kuniyoshi musiał stawić czoła wyzwaniom w życiu osobistym. Oskarżono go o sporządzanie druków krytycznych wobec szogunatu, co doprowadziło do objęcia go inwigilacją ze strony rządu.
