Banknot 500 złotych 1940, tzw. FAŁSZERSTWO LONDYŃSKIE – seria A , ciąg numeracji charakterystyczny dla tego typu fałszerstwa zaczynający się od cyfr 12…. (znane są też z nr 13….)
Egzemplarz poczwórnie ostemplowany na awersie tuszową pieczątką FALSCH w kol. granatowym. Na rewersie, w tym samym kolorze, prostokątna pieczęć centrali Banku Emisyjnego w Krakowie - typowa cecha przybijana na rewersach fałszywych 500 złotych 1940. Brak jest na banknocie adnotacji dotyczących klasyfikacji fałszerstwa, nadanego numeru i podpisu cenzora.
Rzadko pojawiające się na aukcjach fałszerstwo o rzadszym typie oznaczeń, banknot o wielkim znaczeniu historycznym.
Literatura: Miłczak 98b
Fałszerstwo dywersyjne oferowane na aukcji zostało wykonane w Anglii, na zamówienie rządu emigracyjnego, celem wspierania działalności opozycyjnej w Polce okresu II Wojny Światowej. Banknoty te były dostarczane do okupowanej Polski w formie zrzutów, z uwagi na pewne cechy, którymi ten typ fałszerstwa różnił się od banknotów oryginalnych (większy i ciemniejszy znak wodny w postaci głowy Górala, różnice w elementach giloszy w około nominału 500), postanowiono „legalizować” je "bezpiecznie", w formie „podmiany” na banknoty oryginalne, które miały iść do zniszczenia. Proceder ten odbywał się w filii banku Emisyjnego w Piotrkowie Trybunalskim. Po wykryciu, fałszywym banknotom nadawano cechy wykluczające je z obiegu, na części z nich umieszczano adnotację dotyczącą klasyfikacji fałszerstwa, nadawano numer, podpis cenzora i w tej postaci rozesłano do kas w całym kraju, jako wzornik, materiał porównawczy. Pozostałą partię, z mniejszą ilością oznaczeń (jak banknot oferowany na aukcji), po ostemplowaniu przeznaczano do zniszczenia, stąd egzemplarze tego typu występują dziś rzadziej.
