pastel/papier, 34x26 cm w świetle oprawy,56,5x48,5 w ramie,sygn.i dat.l.d.K.Pochwalski 1890
portret Arcyksiężnej Elżbiety Marii(1883-1963) córki Arcyksięcia Rudolfa Habsburga wnuczki Cesarza Austro-Węgier Franciszka Józefa I(1830-1916)
Pochodził z krakowskiej rodziny malarzy. Był synem Józefa Pochwalskiego.
Studiował w latach 1871-78 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, w
której zetknął się m.in. z Janem Matejką. Przyjaźnił się z Antonim
Piotrowski, Jackiem Malczewskim i Leonem Wyczółkowskim. Kształcił się
także w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie do około 1882 roku
przebywał w pracowni Alexandra Wagnera. Naukę ukończył nagrodzony
brązowym medalem. Utrzymywał ścisłe kontakty z polską kolonią
artystyczną. W tym czasie wiele podróżował. Do Krakowa powrócił w 1881
roku. Otworzył tam wówczas wraz z Antonim Piotrowskim pracownię malarską
przy ulicy Wolskiej (obecnie Piłsudskiego). Na krótki czas wyjechał do
Paryża, gdzie przebywał z Piotrowskim od zimy 1883, do lata 1883 roku. W
latach 1883-92 znowu mieszkał i tworzył w Krakowie. Brał czynny udział w
życiu kulturalnym miasta i udzielał się w licznych stowarzyszeniach.
Malował liczne portrety reprezentacyjne, które przyniosły mu sławę i
uznanie. W II połowie lat 80. odbył długą podróż przez Grecję, Turcję i
Włochy, podczas której towarzyszył mu Henryk Sienkiewicz. W kolejnych
latach wyprawiał się na liczne egzotyczne wędrówki, a także nawiązał
pierwsze kontakty z dworem cesarskim w Wiedniu.
W 1891 roku
wystawiał swoje prace na ekspozycji wiedeńskiego Künstlerhausu, gdzie
zebrał bardzo przychylne opinie krytyki. To wydarzenie zaowocowało
zaproszeniem go na dwór cesarski, gdzie malarz przedstawiony został
samemu Franciszkowi Józefowi I. Rok później osiedlił się nad Dunajem i
pozostawał tam aż do roku 1919. Był członkiem wielu ugrupowań
artystycznych na terenie Wiednia i profesorem tamtejszej Akademii Sztuk
Pięknych. Otrzymywał liczne zlecenia na portrety reprezentacyjne, w tym
wizerunki przedstawicieli rodu Habsburgów. Pochwalski powrócił na stałe
do Krakowa latem 1919 roku. Do końca życia malował oficjalne portrety
dostojników państwowych i arystokracji.
