MIDDLETON CHRISTOPHER Nonsequences. Selfpoems. [DEDYKACJA AUTORA]

NEW YORK, W.W. NORTON&COMPANY INC, s. 62, wym. 14 x 21, oprawa broszurowa. Na stronie przedtytułowej dedykacja Autora dla Leszka Elektorowicza z maja 1967 roku.

Tekst z tylniej okładki (tłum):

Autor tak pisze o swoich wierszach:

„NIEKONSEKWENCJE: ponieważ - zbiór nie jest układem sekwencji, ale jakimś wzorem nie-sekwencji. W tytule tym pojawiają się echa także nonsensów, być może także konsekwencji - wiersze są zawsze konsekwentne – niekonsekwentne, po chwilowym dostrzeżeniu sprawy życia i śmierci bliskiej, w życiu wokół i w życiu w sobie.

„AUTOWIERSZE: bo – nie tylko ja jako przedmiot autobiograficzny, ale wcale nie to (i nie powstają żadne relacje autobiograficzne). Raczej: wiersz jako pojawienie się możliwego „ja”, własnego, czy TOŻSAMOŚCI, w jakim umyśle/ serce/wyobraźnia jednocześnie wykonuje podczas chwilowej percepcji. Działania. A co za tym idzie, poezja działań (nie „zdarzeń, nie pozycji”) przebiegających w czyimś „świecie” – w kierunku stworzenia świata o jakimś znaczeniu. Działanie jako sen; jako miłość; jako śniadanie; jako dowcip; jako pytanie; jako chodzenie; jako (prawie) umieranie; jako widzenie (precyzja widzenia rzeczy), aby być i być prawdziwym. Prawdą jest, że wiersz najpierw obala; a następnie konstruuje.

„Uważam, że wiersz powinien powiedzieć to, czego nie można wyrazić inaczej, a często wiersz powie coś w sposób, który wzmocni sens życia – życia w języku i w osobie czytającej”.

o autorze:

Urodzony w Anglii Christopher Middleton jest obecnie wykładowcą języka niemieckiego w King's College na Uniwersytecie Londyńskim. Jego wiersze ukazywały się w „Paris Review”, „Carleton Miscellany”, „Orient/West” i innych magazynach.