[KLOCEK] ŁOZA S. – Słownik architektów i budowniczych + BARTOSZEWICZ K. – Dzieje Galicyi. 1917

ŁOZA Stanisław - Słownik architektów i budowniczych Polaków oraz cudzoziemców w Polsce pracujących. Warszawa 1917. Skład gł. w księg. E. Wende i S-ka, Druk. P. Laskauera. 8, s. [12], 341, [2]
[oraz] BARTOSZEWICZ Kazimierz – Dzieje Galicyi. Jej stan przed wojną i "wyodrębnienie". Warszawa 1917. Gebethner i Wolff. 8, s. [4], III, [1], 215, [1]. razem opr. nieco późn. ppł.
Stan dobry. W poz. 1 prócz słownika zestawienia według wieków i miejscowości. Poz. 2 zaw. rozdziały: Czasy absolutyzmu, Czasy konstytucyjne, Wyodrębnienie.
K. Bartoszewicz (1852-1930) - publicysta, historyk, satyryk i wydawca. W latach 1879-1893 prowadził w Krakowie księgarnię. Wydawał dzieła klasyków literatury polskiej. Był współpracownikiem największych czasopism w Królestwie i Galicji, gdzie publikował swoje felietony historyczne i ekonomiczne oraz utwory satyryczne ośmieszające konserwatywne stronnictwo stańczyków i socjalistów. Galicja to nazwa i pojęcie o charakterze kulturowym i historyczno-administracyjnym, stosowane na określenie południowo-wschodnich ziem I Rzeczypospolitej wchodzących w skład zaboru austriackiego począwszy od roku 1772. Granice Galicji ulegały zmianom w trakcie zaborów i nie pokrywały się z granicami dawnych krain historycznych ani regionów geograficznych. W jej skład wchodziły także ziemie południowej Małopolski po Wisłę, ziemie Grodów Czerwieńskich oraz zachodnia część Podola. Bartoszewicz napisał dzieje Galicji w trakcie I wojny światowej w Warszawie chcąc bronić tej prowincji przed krytykami w Królestwie. Praca zawiera dużo danych statystycznych. Na końcu znajduje się dodatek na temat tzw. "wyodrębnienia" Galicji czyli manifestu cesarza Franciszka Józefa zapowiadającego utworzenie odrębnego królestwa Galicji. W dodatku zawarte też są analizy stosunków narodowościowych w Cesarstwie Austro-Węgierskim pod koniec I wojny światowej.