Antoniewicz Karol - Poezje - z krótka wiadomością o życiu i pismach autora.
Czcionkami drukarni Czasu, Kraków 1861
Oprawa twarda, półpłótno. Blok spójny, pieczęcie, miejscami zabrudzenia, stan ogólny dobry.
Ilość stron : 318
Format : 12 x 16 [ cm]
Rzadkość.
* Karol Bołoz Antoniewicz (1807–1852) – polski jezuita, kaznodzieja, misjonarz i poeta. Urodził się w ormiańskiej rodzinie szlacheckiej. Ukończył studia prawnicze we Lwowie i brał udział w powstaniu listopadowym. Po osobistej tragedii – śmierci żony i pięciorga dzieci – poświęcił się działalności charytatywnej i wstąpił do zakonu jezuitów.
Zasłynął jako gorliwy kaznodzieja, zwłaszcza w czasie rozruchów chłopskich (1846), zwalczając pijaństwo i niosąc pomoc ubogim. Po rozproszeniu jezuitów w Galicji (1848), głosił kazania w różnych regionach Polski. Zmarł, zarażając się cholerą podczas pracy misyjnej w Obrze.
Jako poeta i autor religijny pozostawił bogaty dorobek: modlitewniki, kazania, opowiadania oraz znane pieśni religijne, m.in. „Chwalcie łąki umajone”, „W krzyżu cierpienie”, „Biedny, kto Ciebie nie zna od powicia”. W jego twórczości dominują tematy: dziecięctwa Bożego, cierpienia i maryjności.
