Wyrok śmierci w c. k. Sądzie karzącym Lwowskim, przeciw Teofilowi Wiśniowskiemu, także przybraną nazwę Karola Duval, Winnickiego, Dąbrowskiego, Zagórskiego i Bedykta Lewińskiego noszącemu, za popełnioną zbrodnię Stanu, zapadły, i na tymże w moc potwierdze

Wyrok śmierci w c. k. Sądzie karzącym Lwowskim, przeciw Teofilowi Wiśniowskiemu, także przybraną nazwę Karola Duval, Winnickiego, Dąbrowskiego, Zagórskiego i Bedykta Lewińskiego noszącemu, za popełnioną zbrodnię Stanu, zapadły, i na tymże w moc potwierdzenia wyższych sądowych Instancyj, dnia 31go Lipca 1847 we Lwowie szubienicą wykonany.
S. 11. Wys. 33,5 cm. Oprawa twarda (skaj). [oraz]
GŁOS Józefa Dzierzkowskiego, miany na radzie narodowej dnia 30. Lipca 1848, jako przed rocznicą śmierci męczenników wolności Teofila Wiszniowskiego i Józefa Kapuścińskiego. [Lwów 1848]. Z drukarni nar. im. Ossolińskich.
S. 8. Wys. 22,5 cm. Broszura.
[oraz] Świętym Męczennikom Teofilowi Wiśniowskiemu i Józefowi Kapuścińskiemu. Na korzyść Towarzystwa Braci : Modlitwa z roku 1846. Lwów 1848. Z drukarni nar. im. Ossolińskich.
S. 8. Wys. 22,5 cm. Brosz. Zabrudzenia, zaplamienia.

Teofil Wiśniowski (1805/1806-1847) – uczestnik powstania listopadowego i organizator związków węglarskich w Galicji.

Od 1838 członek Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, sekretarz jego Centralizacji i redaktor naczelny Demokraty Polskiego. Od 1844 ponownie w konspiracji powstańczej w Galicji, prezes trybunału powstańczego w Galicji, w 1846 dowódca oddziału powstańczego. Teofil Wiśniowski ukrywał się w okręgu złoczowskim aż do 3 marca 1846 roku. Tego dnia został jednak wykryty przez rusińskich chłopów w Manajowie i wydany w ręce Austriaków. Od marca do sierpnia 1846 r. trwało śledztwo policyjne, a następnie do 10 września 1846 proces, który zakończył się wyrokiem śmierci.

Józef Kapuściński (1818-1847) – emisariusz Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Prowadził w okręgu Pilzno w Galicji (zob. historia zaboru austriackiego) przygotowania powstańcze, kierował m.in. atakiem na burmistrza Pilzna. Został ujęty, skazany na śmierć i powieszony wraz z Teofilem Wiśniowskim na Górze Stracenia w Kleparowie pod Lwowem. [biogramy za wikipedia.pl]