WARSZAWA, ZIELONA GÓRA, POZNAŃ, KROTOSZYN, LWÓWEK ŚLĄSKI, SZKLARSKA PORĘBA, ŻAGAŃ, GŁOGÓW. Sztambuch należący do pochodzącego z Zielonej Góry A. Hermanna. Łącznie 58 wpisów. Sztambuch jest bogato ilustrowany: 4 ilustracje są całostronicowe, 8 rozmiarów mniejszych, 2 są wyszywane nicią. Równie atrakcyjna jest ekskluzywna oprawa; skóra ze złoconą bordiurą w bardzo dobrym stanie. Na grzbiecie nazwisko właściciela A. Hermanna i data: 1813; wym. 170x1900 mm; stan bdb.
Na pierwszej stronie alegoria pamięci wykonana ręką właściciela. Jak wynika z wpisów – mieszkańca Warszawy w latach 1808-1813. Zapewne był urzędnikiem pruskim jeszcze z czasów Prus Południowych, który podobnie jak wielu jego kolegów po pokoju w Tylży w 1807 roku i utworzeniu Księstwa Warszawskiego pozostał w jego służbie cywilnej. Wpisów z Warszawy jest 15, większość z kwietnia-czerwca 1813 r., kiedy właściciel sztambucha w związku z brakiem nadziei na odtworzenie Prus Południowych zdecydował się powrócić do Prus. Część wpisów w języku polskim, m.in. Konstancji Wottowicz ze znanej rodziny szlacheckiej. Część wpisów również w języku francuskim. Sztambuch jest swego rodzaju zapisem peregrynacji, jaką odb.ył właściciel sztambucha po zakończeniu wojen napoleońskich.
Jesienią 1813 r. przenosi się na Śląsk. Przebywał we Lwówku Śląskim. Wpisów z tej miejscowości jest 10, z czego 3 z podróży do rodziny Killmannów, mocno uzdolnionej artystycznie, bo od jej przedstawicieli pochodzą trzy wysokiej klasy ilustracje wykonywane tuszem i akwarelą. W romantycznej stylistyce utrzymana jest czwarta ilustracja, wykonana przez mieszkankę Lwówka Śląskiego.
W styczniu 1814 r. nasz bohater pojawił się w rodzinnym mieście, Zielonej Górze, co poświadczają 2 wpisy. W miesiąc później był w Szklarskiej Porębie – 5 wpisów. W 1814 r. był jeszcze w Głogowie – 3 wpisy, Żaganiu – 1 wpis. Od marca 1815 r. przebywał w Zielonej Górze, co udokumentowane jest wpisem matki właściciela sztambucha, W. Hermann. Oprócz niej wpisało się jeszcze 9 osób. W czerwcu wyjeżdża z Zielonej Góry. Bawi we Wschowie, Rusku i Ścinawie.
Od 1817 r. Hermann przebywa na terenie Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Dokumentują to wpisy z 1817, 1819 i 1820 r. Łącznie jest ich 6. Przebywał również w Krotoszynie – 4 wpisy z 1823 i 1830, również we Wschowie w 1826. Zachodzi zatem pytanie, czy został urzędnikiem na terenie Wielkiego Księstwa Poznańskiego. W latach dwudziestych XIX wieku Hermann bywał również w Żaganiu.