REVUE Des Deux Mondes. (Przegląd dwóch światów).

REVUE Des Deux Mondes. (Przegląd dwóch światów). 

Francuski miesięcznik założony w lipcu 1829 roku przez Prospera Mauroya i Pierre'a de Ségur-Dupeyrona. Jest jednym z najstarszych, wydawanych nadal, czasopism w Europie. Celem periodyku było stworzenie pomostu kulturalnego, ekonomicznego i politycznego między Francją i Stanami Zjednoczonymi - Starym i Nowym Światem.
Na łamach miesięcznika pisały osobistości swojego czasu, m.in. Honoré de Balzac, Maurice Barrčs, Charles Baudelaire, Albert Victor de Broglie, Anton Czechow, Gabriele D'Annunzio, Alexandre Dumas, Heinrich Heine, Victor Hugo, Joseph Kessel, William Somerset Maugham, François Mauriac, Alfred de Musset, Gérard de Nerval, Ernest Renan, Charles-Augustin Sainte-Beuve, George Sand, Stendhal, Hippolyte Taine, Alexis de Tocqueville, Lew Tołstoj, Alfred de Vigny. Paris 1874-1938. Bureau de la Revue Des Deux Mondes. 285 wol. 

Zawiera Roczniki: 1874 (5 wol.), 1875 (4 wol.), 1876 (6 wol.), 1877 (6 wol.), 1878 (6 wol.), 1879 (6 wol.), 1880 (6 wol.), 1881 (6 wol.), 1882 (6 wol.), 1883 (6 wol.), 1884 (6 wol.), 1885 (6 wol.), 1886 (6 wol.), 1887 (6 wol.), 1888 (6 wol.), 1889 (6 wol.), 1890 (6 wol.), 1891 (6 wol.), 1892 (6 wol.), 1893 (6 wol.), 1894 (6 wol.), 1895 (6 wol.), 1896 (6 wol.), 1897 (6 wol.), 1898 (6 wol.), 1899 (6 wol.), 1900 (6 wol.), 1901 (6 wol.), 1902 (6 wol.), 1903 (3 wol.), 1920 (3 wol.), 1921 (6 wol.), 1922 (6 wol.), 1923 (4 wol.), 1924 (6 wol.), 1925 (6 wol.), 1926 (6 wol.), 1927 (6 wol.), 1928 (6 wol.), 1929 (6 wol.), 1930 (6 wol.), 1931 (6 wol.), 1932 (6 wol.), 1933 (6 wol.), 1934 (6 wol.), 1935 (6 wol.), 1936 (6 wol.), 1937 (6 wol.), 1938 (6 wol.).

Stan zachowania bardzo dobry. 285 wol. (w tym 182 wol. w oprawie psk. z epoki i 103 wol. w oprawie pł. z epoki). Polska była obecna w „Revue des Deux Mondes" jako temat polityczny, kulturowy i społeczny - szczególnie w kontekście germanizacji, odzyskania niepodległości, rozwoju gospodarczego (np. Gdynia, Poznań), emigracji oraz recepcji polskiej literatury (Reymont, Klaczko). Pismo analizowało też relacje polsko-niemieckie i postrzegało Polskę jako ważny element geopolitycznej równowagi w Europie Środkowo-Wschodniej. Choć nie była tematem dominującym, jej obecność była regularna i znacząca w kluczowych momentach historycznych. Proweniencja: Na wyklejkach exlibris herbowy Mier i Bończa oraz nadruk Radziechów. Na kartach tyt. pieczęcie herbowe "Biblioteka Radziechowska". Na okładkach nalepki biblioteczne - "Bibljoteka Radziechowska".

Twórcą Biblioteki Radziechowskiej był hrabia Stanisław Marcin Badeni, herbu Bończa (ur. 1850, zm.- 1912 w Radziechowie) - polski prawnik i polityk, właściciel dóbr Radziechów. Od 1883 był posłem do galicyjskiego Sejmu Krajowego we Lwowie, następnie członkiem austriackiej Izby Panów, dwukrotnie marszałkiem krajowym Galicji (1895-1901 i 1903-1912). Wielokrotnie odznaczany. Był żonaty z Cecylią hrabiną Mier, z którą miał dwóch synów Henryka i Stefana. Biblioteka mieściła się w pałacu w Radziechowie, miejscowości położonej niedaleko Lwowa. Po śmierci Stanisława Marcina w 1912 roku, księgozbiór przejął syn - Stanisław Henryk Badeni (1877-1943), historyk i doktor prawa. W 1944 roku Niemcy spalili pałac. Księgozbiór został mocno przetrzebiony podczas okupacji, a jego pozostałości znajdują się m.in. w zbiorach Miejskiej Biblioteki Publicznej w Krakowie. Fragment księgozbioru został przeznaczony do sprzedaży przez instytucję dysponującą prawem do wspomnianego księgozbioru. Większość książek opatrzona jest okrągłą pieczęcią „Biblioteka Radziechowska" oraz nalepką umieszczoną na oprawie z napisem „Biblioteka Radziechowska" i numerami, niektóre woluminy zawierają exlibrisy herbowe Mier i Bończa oraz nadruk Radziechów, a także suche tłoki.