Barbara WRONISZEWSKA (1956), Uśpione szczyty; z cyklu: Organiki; 2019

olej, akryl, płótno; 65 x 50 cm
Sygn. dat. opisany na odwrocie: Barbara Wroniszewska / Uśpione Szczyty /2019

Pochodząca z Wielkopolski artystka obecnie mieszka i pracuje w Krakowie. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Krakowskiego. Zajmuje się malarstwem, grafiką, rysunkiem, scenografią. Przez kilka lat pełniła funkcję prezesa stowarzyszenia kulturotwórczego „FOKUS”. Efektem pracy był między innymi, udział w dwóch programach kulturalnych w TVP. Brała udział w pracy nad monumentalną scenografią – w zakresie malarstwa- do filmu „Muzyka, miłość i wojna” w reżyserii Marthy Coldige. Była redaktorką naczelną i współtwórczynią periodyku „Głos Zbąszynia” oraz pisma artystycznego „ARTIKĄT”. Współpracowała z WPHW w Zielonej Górze, które przedstawiło jej prace na wystawie państw nadbałtyckich. Brała udział w wielu projektach artystycznych. Jej prace były prezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Dzieła Barbary Wroniszewskiej zostały docenione przez kolekcjonerów i krytyków sztuki. Obrazy artystki znajdują się w zbiorach państwowych, u osób prywatnych i prawnych. Artystka tworzy kilka tematycznych cykli malarskich np. cykl: "Organiki", "Czarno na Białym" czy w czasie pandemii cykli: "Origami - czas zatrzymany".Malarstwo Barbary Wroniszewskiej jak sama mówi „to prosty zachwyt nad istnieniem… umiłowanie życia takiego jakie jest…w mojej sztuce istotne jest tu i teraz, jest to punkt w którym buduje się przeszłość i przyszłość. Moje istnienie jak każde oparte jest na uczuciach, emocjach wplecionych w dynamikę czasu.” Swoją sztukę opiera na dwóch filarach -prawdzie i wolności- które według artystki są podstawą każdego dzieła. Mottem Barbary Wroniszewskiej są słowa Marca Chagalla… „wszystko w sztuce powinno być zgodne z pulsowaniem naszej krwi z całą naszą istotą, nawet nieświadomą".

W malarstwie Barbary Wroniszewskiej silnie manifestuje się potrzeba artystycznej wolności. Ekspresyjne, soczyste od barw kompozycje przenoszą widza w przestrzeń, w której na próżno szukać ograniczonego horyzontu. Od do, góra dół w wyobraźni artystki nie istnieje. Schematy dążące do klasyfikowania, porządkowania, a co więcej - narzucania pewnego jedynie słusznego wzorca - nie mają racji bytu. Barbara Wroniszewska niezwykle ceni sobie to prawo do artystycznego indywidualnego wyrazu swoich emocji, przeżyć czy sposobu postrzegania świata i relacji międzyludzkich.
Na obrazach artystki często na wskroś abstrakcyjnych, organiczność materii wyrażona pulsująca siecią linii, rozlanymi plamami kolorów (nieraz w odważnych zestawieniach) nie pozwala odbiorcy na obojętność.
Emocje wylane na płótno uformowane w sposób zdradzający wyjątkową warsztatową sprawności i talent autorki pozwalają na szeroki wachlarz interpretacji. Z jednej strony metaforyczne przedstawienia mogą pretendować do rangi uniwersalnego języka przekazu, z drugiej, dzięki abstrakcyjnej formie są otwarte na skojarzenia i emocje odbiorcy. Co więcej artystka nie odcina się od rzeczywistości tu i teraz, bazując jedynie na wytworach swojej wyobraźni. Bliskie są jej dysonanse i sprzeczności współczesnego świata, napięcia w kontaktach interpersonalnych, dostrzega spękania w fundamentach społecznego porządku. Zdają się one jednak nie budzić jej przerażenia wręcz przeciwnie - uwypuklają organiczność, żywotność świata i człowieka. Barbara Wroniszewska pozostałej optymistka wierząca w dobro i mądrość życia jako takiego. Jej obrazy, grafiki, projekty artystyczne wyrosły na dwóch wymienianych przez nią samą filarach: prawdzie i wolności, są ważnym głosem w przestrzeni sztuki.
Dagmara Tomczyk