Natalia Lach-Lachowicz (1937 Żywiec - 2022 Wrocław), "Trwoga paniczna - rykana", 1989

Wystawiany
Malarstwo i fotografia (cykle: Trwoga paniczna, Destrukty, Puszysta tragedia), Muzeum Okręgowe, Wałbrzych, 1989

Biogram
Jedna z czołowych artystek II połowy XX wieku, istotna aktywistka ruchu feministycznego, pionierka neoawangardy i sztuki konceptualnej w Polsce. W latach 1957-1963 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Szkół Plastycznych we Wrocławiu. Już w czasie studiów zainteresowana była pracą w różnych mediach, od fotografii, przez grafikę po malarstwo. W latach 70. XX wieku w poczet jej zainteresowań wszedł także film eksperymentalny, instalacja, rzeźba, sztuka wideo oraz performance. Od 1970 wraz z Andrzejem Lachowiczem oraz Zbigniewem Dłubakiem współtworzyła grupę i Galerię Permafo (działającą od 1981). Jej ikoniczne prace z lat 70. Takie jak „Sztuka konsumpcyjna” czy „Sztuka postkonsumpcyjna” zapewniły jej uznanie na arenie międzynarodowej. Jej twórczość przejawia wiele cech wyrastających z tradycji konceptualizmu i body-artu. W jej pracach często pojawia się tematyka egzystencjalno-metafizyczna rozpięta pomiędzy osobistymi przeżyciami jednostki a wymiarem uniwersalnym. Twórczość Natalii LL od lat nieustannie zmusza do stawiania pytania o naturę sztuki oraz podstawy ludzkiego bytu.