Wymiary: 100 x 80 cm
sygnowany i opisany na krośnie na odwrociu: 'SŁ. LEWCZUK "IDENTYFIKACJA ZBIOROWA" | [...] | I' oraz pieczątka atelier artysty
Wystawiany
Sławomir Lewczuk. Malarstwo, ZPAP Kraków, listopad 1978
Literatura
Sławomir Lewczuk. Malarstwo, katalog wystawy, ZPAP, Kraków 1978, s. nlb. (il.)
Biogram
Lewczuk Sławomir (1938–2020). Artysta, grafik, rysownik, scenograf, urodził się w Czerkasach na Wołyniu. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej oraz, w 1965, malarstwo w krakowskiej ASP, w pracowni Emila Krchy. Związany był z krakowskim środowiskiem artystycznym, ale funkcjonował na jego obrzeżach. Bohaterem jego prac byli niezmiennie ludzie ujmowani w różnorodnych konstelacjach. Ich sylwetki są ogołocone z koloru - przeważnie szare, zawsze bezimienne, często pozbawione twarzy, okaleczone lub zdeformowane. Często mają uwypuklone uszy, nosy, usta, języki - organy, poprzez które zachodzą kontakty w świecie. Tym bowiem, o co chodziło artyście przede wszystkim, była przestrzeń międzyludzka - człowiek w jego obrazach zawsze występuje wobec innego człowieka/ludzi/otoczenia. W relacjach tych traci indywidualność - staje się „szarą masą”, „ugniataną” na modłę innych. Jego obrazy są zdyscyplinowane, uporządkowane, rządzi nimi surowy rygor; w wielu z nich treść zamknięta jest w prostym, lakonicznym znaku. Zaskakujące konteksty, w jakich pojawiają się postaci na obrazach Lewczuka, nasuwają skojarzenia z surrealizmem, trudno go jednak podejrzewać o poddawanie się mechanizmom automatycznego zapisu. Konteksty te były bowiem głęboko przemyślane, a przekaz jego prac bardzo wyrazisty.
Sławomir Lewczuk otrzymał w 2019 roku Nagrodę im. Witolda Wojtkiewicza organizowaną przez Okręg Krakowski Związku Polskich Artystów Plastyków przyznawaną za najlepszą wystawę malarstwa, rysunku lub grafiki, jaka odbyła się w Krakowie w trakcie trwania jej kolejnej, rocznej edycji.
