akwarela,gwasz,papier 21x27cm w świetle oprawy,sygn.d.p.SJaxa
praca pochodzi ze zbiorów rodzinnych artysty z Krakowa
Soter Jaxa-Małachowski urodził się w 1867 roku. Pochodził z rodziny Małachowskich herbu Gryf, z gałęzi osiadłej w XIX w. w guberni chersońskiej. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Florian Cynka, Izydora Jabłońskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Od roku 1894 w kontynuował studia artystyczne w Szkole Rysunku i Malarstwa Stanisława Grocholskiego w Monachium, gdzie mieszkał do 1901 roku. Morze to ulubiony temat w twórczości Sotera Jaxa Małachowskiego. Chętnie malował czysty pejzaż morski, ukazując jego zmienność, głębie i bogactwo kolorystyki. Artysta od lat dwudziestych niemal corocznie wyjeżdżał na Pomorze. Wiele podróżował, często się przeprowadzał. Każde z odwiedzonych przez niego miejsc było przez artystę utrwalane na płótnie. Uznawany za najlepszego polskiego marynistę, nazywany bywa „malarzem trzech mórz”. Po zakończeniu nauki w Monachium artysta powrócił do Krakowa, z którym związał się na stałe i gdzie mieszkał aż do śmierci, z przerwami na podróże i dwuletni pobyt w Zakopanem. Najlepsze prace artysty powstały przed I wojną światową, w technice gwaszu i akwareli oraz pastelu. Artysta zmarł w 1952 roku.
