Wymiary: 180 x 136 cm
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Kantor | 1988 | CRACOVIE'
na odwrociu nalepka z Galerie de France oraz nalepka transportowa
Pochodzenie
Galerie de France, Paryż
Polswiss Art, 2004
Wystawiany
Tadeusz Kantor, „Plus Loin, Rien!”, Galerie de France, 23.06-1.09.1989
„Visions espanyoles de Tadeusz Kantor”, Pelaires Centre Cultural Contemporani, Palma, marzec - kwecień 2003
„Tadeusz Kantor/Piotr Uklański, The year we made contact”, Art Stations, Poznań, 4.11.2010-21.01.2011
„Tadeusz Kantor. Cholernie spadam”, Cricoteca Centrum Dokumentacji Twórczości Tadeusza Kantora, Kraków, 23.10.2015-27.03.2016
Literatura
Mieczysław Porębski, T. Kantor. Świadectwa. Rozmowy. Komentarze, Warszawa 1997, ss. 118 (il.), 220
Tadeusz Kantor: la escena de la memoria, katalog wystawy, [red.] Tom Skipp, Fundación Arte y Tecnología, Madryt, Barcelona 1997
Kantor. Motywy hiszpańskie w twórczości Tadeusza Kantora, katalog wystawy [red.] Zofia Gołubiew, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 1999, s. 21 (il.)
Tadeusz Kantor. Wędrówka, Cricoteka, Kraków 2000, s. 129, poz. 251 (il.)
Mam wam coś do powiedzenia: Tadeusz Kantor - autoportrety, katalog wystawy, [red.] Zofia Gołubiew, Muzeum Narodowe w Krakowie,
Kraków 2000, s. 19, poz. kat. 8 (il.)
Kantor: motywy hiszpańskie w twórczości Tadeusza Kantora, katalog wystawy, [red.] Magdalena Zadura, Instytut Adama Mickiewicza,
Warszawa 2002
Visions espanyoles de Tadeusz Kantor, katalog wystawy, [red.] Zofia Gołubiew, Pelaires Centre Cultural Contemporani, Palma 2003,
poz. kat. 38
Pejzaż w twórczości malarskiej i rysunkowej Tadeusza Kantora, katalog wystawy, [red.] Małgorzata Jurkiewicz, Cricoteca Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora, Kraków 2005, s. 33 (il.)
Tadeusz Kantor/Piotr Uklański, The year we made contact, katalog wystawy, [red.] Paulina Kolczyńska, Art Stations Foundation,
Poznań 2011
Tadeusz Kantor, Cholernie spadam!, katalog wystawy, Cricoteka, Kraków 2015, poz. 5 (il.)
Biogram
W 1939 roku ukończył ASP w Krakowie. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej awangardy artystycznej doby powojennej, a przede wszystkim twórcą polskiego teatru awangardowego eksperymentalnego teatru podziemnego, a od 1956 teatru Cricot 2 w Krakowie. Był współzałożycielem i członkiem Grupy Plastyków Nowoczesnych w 1945 roku. W 1955 odbył podróż do Paryża, gdzie zetknął się z najnowszymi tendencjami w sztuce światowej. W jego twórczości główną formą wypowiedzi artystycznej było malarstwo abstrakcyjne, zwłaszcza typu informel, zajmował się także grafiką; aranżował happeningi, zajmował się scenografią i filmem. Prowadził działalność pedagogiczną: w 1948 i 1968 roku w ASP w Krakowie i w 1961 w akademii w Hamburgu. Laureat m.in. nagrody Fundacji im. Goethego w 1978 w Szwajcarii.
