olej na tekturze, 69,5x 50cm w świetle oprawy, sygn.p.d.,W.Wodzinowski ,na odwrociu opis i kopia kserograficzna listu poświęconego "Modlitwie" ,jaki L.Woynowski skierował do Wincentego Wodzinowskiego
modląca się dziewczyna to córka artysty Wincentyna
obraz był zaprezentowany na wystawie poświęconej artyście w Muzeum w Krakowie 2024r.
Wincenty Wodzinowski urodził się w 1866 roku w Igołomi, zmarł w 1940 roku w
Krakowie. Od 1880 roku studiował krótko w warszawskiej Klasie Rysunkowej u
Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego. Następnie, w latach 1881-1889,
naukę kontynuował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Władysława
Łuszczkiewicza oraz Jana Matejki. W tym czasie otrzymał stypendium i
odznaczenie za swój pierwszy obraz zaprezentowany na wystawie Towarzystwa
Przyjaciół Sztuk Pięknych ("Na swojską nutę"). Nagroda pieniężna
umożliwiła Wincentemu Wodzinowskiemu na dalsze doskonalenie warsztatu w
pracowni Aleksandra Wagnera w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium oraz pobyt w
Wiedniu. Po ukończeniu studiów malarz powrócił do Krakowa i osiadł w
Swoszowicach. Podjął pracę jako wykładowca na Wyższych Kursach dla Kobiet w
krakowskim Muzeum Techniczno-Przemysłowym.
W latach 1892-1907 twórczość artystyczna Wincentego Wodzinowskiego skupiona
była na pracy na zamówienie kolekcjonera Ignacego Korwina-Milewskiego.
W twórczości Wincentego Wodzinowskiego najczęstszym tematem były sceny
rodzajowe przedstawiające życie podkrakowskiej wsi i obyczaje ludowe. Oprócz
tego malował pejzaże, portrety oraz sceny batalistyczne, alegoryczne i
religijne. Obrazy Wincentego Wodzinowskiego są żywiołowe i radosne, malowane
pewnymi pociągnięciami pędzla i jasną, żywą paletą barw.
Od 1910 roku artysta działał jako aktywny członek i sponsor podgórskiego
"Sokoła". W czasie I wojny światowej Wincenty Wodzinowski walczył w
Legionach Polskich. Z tego okresu pochodzi zespół rysunkowych portretów
oficerów.
