Zestaw 3 ulotek informujących o koncertach wybitnych polskich artystów w 1909,1912 i 1913 roku: 1. Koncert popularny pianistki Ludomiry Dubiskiej, śpiewaczki operowej Haliny Czarlińskiej i skrzypaczki Ireny Dubiskiej w niedzielę dnia 14 stycznia 1912 roku, f. 14,8x23cm, 2. Koncert dnia 26 września 1909 roku, Tadeusza Łowczyńskiego artysty-śpiewaka sceny lwowskiej i Heleny Łowczyńskiej, śpiewaczki, f. 14,8x23cm, 3. Program na rzecz Towarzystwa Kasy Bratniej Pomocy w Berlinie dnia 3 lutego 1913 roku, f. 14,8x23cm, s. 4
ślady składania, przedziurkowania na lewym brzegu, poza tym stan więcej niż dobry
Irena Dubiska [1899-1989] - polska skrzypaczka i pedagog. Ukończyła, uzyskując dyplom ze złotym medalem Konserwatorium Muzyczne im. Juliusza Sterna w Berlinie. Studia uzupełniające ukończyła pod kierunkiem jednego z najwybitniejszych polskich skrzypków XX wieku Bronisława Hubermanna. W latach 1920-39 koncertowała za granicą. W 1930 roku utworzyła Kwartet Polski [działał do 1939 roku] w którym grała z Wandą i Kazimierzem Wiłkomirskimi oraz Mieczysławem Szaleskim. W okresie okupacji występowała w Warszawie. Brała udział w Powstaniu Warszawskim jako wolontariuszka przy pracach pomocniczych. Po upadku powstania przeniosła się do Krakowa. Wykształciła wielu wybitnych uczniów m.in.: Piotra Janowskiego, Wandę Wiłkomirską, Stefana Rachonia. Zmarła w wyniku szoku po brutalnym napadzie w swoim mieszkaniu w 1989 roku. Spoczywa na warszawskich Powązkach. [na podstawie źródła: https://pl.wikipedia.org/wiki/Irena_Dubiska]
Halina Czarlińska [Halina Boltowa z domu Schedlin-Czarlińska 1888-1981] - śpiewaczka operowa, działaczka społeczna i chrześcijańska, żona prezydenta Torunia, więźniarka obozu koncentracyjnego Ravensbruck. Studiowała muzykę i śpiew w Berlinie, Dreźnie i Mediolanie. Występowała na wielu scenach w Europie [m.in. w Wiedniu i Trewirze], [na podstawie źródła: https://e-wietor.pl/boltowa-halina/]
Tadeusz Łowczyński [1882-1937] - śpiewak, reżyser. Odbył studia wokalne w Mediolanie [jako stypendysta Wydziału Krajowego we Lwowie]. Śpiewał w Modenie i Florencji, potem na koncertach w Krakowie i Lwowie. Gościnnie występował na wielu europejskich scenach m.in. w Zagrzebiu, Wiedniu, Budapeszcie, Hamburgu, Trieście. Po I wojnie światowej należał jako śpiewak i reżyser do zespołu Teatru Wielkiego we Lwowie [do 1930r.]. Ze względu na utratę głosu, po roku 1930 występował tylko sporadycznie.[na podstawie źródła: https://encyklopediateatru.pl/osoby/78435/tadeusz-lowczynski]
Helena, Jelena Łowczyńska - śpiewaczka, siostra T. Łowczyńskiego. Debiutowała 15 sierpnia 1910 w tytułowej partii Halki podczas występów opery lwowskiej w Krakowie. Studiowała w Paryżu [uczennica Jana Reszke], należała do paryskiego Towarzystwa Artystów Polskich. Występowała gościnnie na scenach Krakowa i Lwowa. W latach 1919-1925 pracowała dla opery w Belgradzie. W 1923 roku przyznano jej Order św. Sawy za zasługi artystyczne na scenach operowych Jugosławii. [na podstawie źródła: https://encyklopediateatru.pl/osoby/60366/helena-jelena-lowczynska]
