[GRAN Wiera]. Odręczny list Wiery Gran do niewymienionej z nazwiska Tamary Karren-Zagórskiej (zapewne) dat. 28 III 1981 w Paryżu.
Rękopis dwustronny na 3 stronach form. 29,7x21 cm. List dotyczy w znacznej części wydanej w 1980 autobiograficznej książki Wiery Gran "Sztafeta oszczerców", w której autorka próbuje wyjaśnić ciągnącą się od lat czterdziestych sprawę jej rzekomej współpracy z Gestapo. Mimo wielokrotnych korzystnych dla niej rozstrzygnięć sądowych, oskarżenia wciąż powracały, niszcząc jej karierę sceniczną. Autorka listu dowiedziała się od Zofii R. (Romanowiczowej?), że Tamara Karren nosi się z zamiarem zrecenzowania książki. Kieruje do niej osobisty list, by wyjaśnić powody napisania autobiografii i swój aktualny stan. Pisze: "ja tkwię po uszy w moim bólu, w mojej tragedii. Mnie to rozsadza 24 godz. na dobę, nie wyłączając snów [...]. Ja krzyczę! Wyję bez pamięci, bez literackiej kontroli. Jedno jest ważne: mój krzyk dotarł do większości czytelników. Wziął za gardła". I dalej: "Ja oczekuję ze strony Żydów odwagi! Obrony godności, moralności i sprawiedliwości. Odwagi, jaką mieli chrześcijanie w procesie Dreyfusa". W dalszej części listu prostuje mylne informacje o prowadzonym przez siebie sierocińcu w warszawskim getcie (Izbie Zatrzymań) i o działalności Stefana Grajka, przewodniczącego Światowej Federacji Żydowskich Kombatantów. Gran oburzyło to, że zaprosił on do Izraela Mieczysława Moczara "notorycznego żydożercy". Poprzeczne ślady złożenia, niewielkie przetarcia na zgięciach.
Wiera Gran, właśc. Dwojra Grinberg/Grynberg (1916-2007) – polska piosenkarka, aktorka kabaretowa i filmowa pochodzenia żydowskiego. Używała również pseudonimów Sylvia Green, Wiera Green na płytach firmy Syrena Electro oraz Mariol na płytach Melodja Electro, po wyjeździe do Francji znana była jako Vera Gran. (Wikipedia).