[SKIT Maniawski - ruiny monasteru - fotografie widokowe]. [przełom XIX/XX w.]. Zestaw 6 fotografii form. ca 15,5x11,5 cm, 11,5x15,5 cm, 8x8 cm na kartach form. ca 22,5x31,5 cm.
Widoczne ruiny budynków klasztornych, murów i wież - wjazdowej i skarbca klasztornego. Pod zdjęciami odręczne atramentowe napisy: "Ruiny klasztoru Bazylianów w Maniawie ("Skt Maniawski")", "Skit Maniawski". Zdjęcia naklejone na podkłady. Krawędzie podkładów nadkruszone, poza tym stan dobry.
Fotografie (bez znaków własn.) pochodzą ze zbiorów rodzinnych Justyna Sokulskiego (1872-1949) - historyka, bibliotekarza, bibliofila, współredaktora "Silva Rerum", który zgromadził cenny księgozbiór z zakresu historii (m.in. powstania styczniowego, kresów) i bibliografii.
Skit Maniawski – najciekawszy monaster Beskidów Wschodnich (Dobromil-Ławrów-Hoszów-Skit Maniawski) położony niedaleko wsi Maniawy. Założony w 1610 przez Jana Knihynickiego z Tyśmienicy. Jako jedyny klasztor prawosławny na terenach Rzeczypospolitej działał do 1785, kiedy to został zlikwidowany decyzją cesarza Józefa II. Drewniana cerkiew klasztorna trafiła do
Nadwórnej, elementy jej wyposażenia m.in. do cerkwi w Bohorodczanach (ikonostas) i kościoła parafialnego w Sołotwinie. Pozostały jedynie odpowiadające romantycznej wizji ruiny zabudowań mieszkalno-gospodarczych oraz dwóch wież (wjazdowej i tzw. skarbca).