ZAKOPANE] Fotografia kościoła Matki Bożej Częstochowskiej w Zakopanem. Fot. St. Bizański. Kraków i Zakopane [lata 80-90. XIX w.]

ZAKOPANE] Fotografia kościoła Matki Bożej Częstochowskiej w Zakopanem. Fot. St. Bizański. Kraków i Zakopane [lata 80-90. XIX w.]

Fotografia albuminowa naklejona na oryg. podkład atelier. Wym. 12,7 x 17,8 cm. Zabrudzenia i zaplamienia awersu.

Jak podaje strona www parafii kościoła M. B. Częstochowskiej w Zakopanem:
"W roku 1824 dobra zakopiańskie znalazły się w rękach Emanuela Homolacsa. Kontrakt kupna nakazywał nabywcy starania o utworzenie parafii w Zakopanem oraz nakładał na niego obowiązek jej utrzymania. Zobowiązania te wypełniła żona Emanuela Homolacsa, Klementyna, która po śmierci męża została właścicielką dóbr ziemskich i huty w Kuźnicach. Wraz ze swym drugim mężem Edwardem Homolacsem (bratankiem pierwszego małżonka) aktem notarialnym w roku 1837 postanowiła wybudować kościół i uposażyć przyszłe probostwo. Jednak projekt ten przedstawiony został do aprobaty władzom w Wiedniu dopiero w 1842 r., a jego zatwierdzenie przez cesarza Ferdynanda I nastąpiło w dniu 12 sierpnia 1845 r. Wówczas to mieszkańcy Zakopanego i Kościeliska (obie te miejscowości były w tym czasie administracyjnie połączone) wraz z dworem rozpoczęli budowę kościoła, którego dzisiejsza przednia część była gotowa w 1847 r. Budowniczym świątyni był Sebastian Gąsienica Sobczak. Na patrona kościoła Klementyna Homolacsowa obrała św. Klemensa. Trzeba tu zaznaczyć, że wieś nie przystępowała do pracy zbyt chętnie, obawiając się ciężarów związanych z budową kościoła i utrzymaniem przyszłego probostwa.

Z końcem roku 1847 swą kandydaturę na proboszcza zakopiańskiego zgłosił wikary z Tarnowa ks. Józef Stolarczyk (1816–1893), Zakopane bowiem w tym czasie (do 1878 r.) należało do diecezji tarnowskiej. Kandydatura ks. Stolarczyka została zaakceptowana; swą parafię objął on 6 stycznia 1848 r. Wkrótce, bo w latach 1850–1851, powiększył kościół, dobudowując jego tylną część wraz z wieżą. Jak napisał w prowadzonej przez siebie kronice parafialnej, prace ciesielskie wykonywali wówczas „Jakub Topór, ostatni pijak i Jan Topór”. W tym stanie kościół przetrwał do naszych czasów, jedynie w 1960 r. pulpitowy daszek nad wejściem spod wieży zamieniono na półszczytowy.

W roku 1863 przed kościołem zbudowana została drewniana dzwonnica kryta gontem, rozebrana po kilkudziesięciu latach w związku z poszerzeniem ulicy Kościeliskiej." [LINK - https://swrodzina.net/stary-kosciol-mb-czestochowskiej/#!/historia ]