Leonor Fini (1907-1996), La chambre d'echo
Litografia kolorowa, 87 x 102 cm (rama) / 62,5 x 76,5 cm (w świetle ramy).
Sygnowany (ołówkiem) w prawym dolnym rogu, numerowany (XL/C) w lewym dolnym rogu.
*
Leonor Fini - argentyńsko-włoska malarska. Urodziła się 30 sierpnia 1907 r w Buenos Aires, w rodzinie o międzynarodowych korzeniach (jej ojciec był Włochem, matka miała niemiecko-słowiańskie korzenie, urodziła się we Włoszech). Wychowywała w Trieście - rodzinnym mieście matki, w wieku 17 lat przeniosła się najpierw do Mediolanu, później do Paryża, gdzie szybko odnalazła się w kręgach artystycznych i intelektualnych. Poznała m.in. Salvadora Dalego, Paula Éluarda, Maxa Ernsta, Pabla Picassa czy Henri Cartier-Bressona, z którym podróżowała po Europie. Te znajomości wywarły znaczący wpływ na jej twórczość, często jest też określana jako malarka surrealistyczna (choć sama niekoniecznie identyfikowała się z tą etykietką).
Jej twórczość posiada nieodmiennie wymiar bardzo symboliczny, często osobisty i nieco teatralny charakter. Fascynowało ją kobiece ciało, seksualność - jej własne życie osobiste i związki przeszły zresztą do legendy*. Malowała portrety wielu przedstawicieli paryskich elit - intelektualistów, artystów, celebrytów. Współpracowała z kreatorami mody - jej flakon dla marki Elsy Schiaparelli stał się ikoną firmy; projektowała kostiumy i dekoracje do przedstawień teatralnych, operowych, baletowych, a nawet do filmów. Ilustrowała także twórczość wielkich pisarzy i poetów, m.in. Szekspira czy Baudelaire'a, sama napisała również kilka powieści.
*
Była mocno związana ze środowiskiem polskim w Paryżu. Od 1941 r. była związana z włoskim arystokratą i dyplomatą Stanislao Leprim. Ale w 1952 r. w Rzymie poznała Konstantego Kota Jeleńskiego, polskiego pisarza i publicystę. Wkrótce cała trójka zamieszkała razem w domu w Paryżu, gdzie prowadzili intesywne życie towarzyskie i artystyczne. Fini stała się także w dużej mierze matką chrzestą sukcesy paryskiej Galerii Lambert - za namową Jeleńskiego, udostępniła Kazimierzowi Romanowiczowi listę swoich kontaktów - od marszandów, przez kolekcjonerów, celebrytów po krytyków sztuki.
Leonor Fini zmarła w Paryżu, 18 stycznia 1996 r.
