Maria Hiszpańska-Neumann (1917- 1980), Nad wodą, 1957

Drzeworyt, bibuła japońska 46 x 27 cm w świetle passe – partout o wym. 67 x 47 cm; sygn., dat. i zatytułowany ołówkiem pod kompozycją.


Maria Zofia Janina Hiszpańska-Neumann (ur. 28 października 1917 w Warszawie, zm. 12 stycznia 1980 tamże) – polska artystka zajmująca się grafiką i malarstwem, a także ilustratorka książek; członkini Związku Polskich Artystów Plastyków.

Podczas okupacji niemieckiej działała w Związku Walki Zbrojnej. 19 czerwca 1941 roku została aresztowana wraz z rodziną profesora Józefa Jana Siemieńskiego i uwięziona w Radomiu, potem w Pińczowie. 10 kwietnia 1942 roku wywieziona do obozu Ravensbrück, gdzie otrzymała numer 10219. Podczas pobytu w obozie wykonała wiele rysunków. Pracowała przymusowo w zakładach zbrojeniowych w Neubrandenburgu, w kwietniu 1945 roku uciekła podczas ewakuacji i doczekała w lesie wyzwolenia. Latem 1945 roku powróciła do Warszawy. Zajęła się głównie grafiką książkową. Stworzyła wiele drzeworytów, głównie w technice sztorcowej. Współpracowała z wydawnictwem „Wiedza”, potem „Książka i Wiedza”. W latach pięćdziesiątych XX wieku współpracowała z „Tygodnikiem Powszechnym”.

Oprawy widoczne na wizualizacjach mają charakter poglądowy i nie stanowią oferty handlowej.