Akwaforta, akwatinta dwustronna z głębokimi tłoczeniami (embossing); odcisk płyty 52 x 43 cm; 69 x 53 cm w świetle passe – partout o wym. 80 x 64 cm.; sygn. po obu stronach p.d. oraz potwierdzony l.d.” E.A.” (epreuve d'artiste – dowód artysty).
EA- „épreuve d'artiste," (próba artysty lub dowód artysty) oznacza , że dana odbitka jest częścią limitowanej edycji, która nie wchodzi w skład standardowego, numerowanego nakładu. Tego typu odbitki są uważane za rzadkie, ich liczba jest ograniczona a co za tym idzie, droższe od bieżącego nakładu. Odbitki z sygnaturą EA są przeznaczone dla artysty.
Dalí używał embossingu do uzyskania efektu, który można by nazwać "białą rzeźbą". Wypukłe, niezafarbowane partie papieru, odbijając światło w specyficzny sposób, stawały się integralną częścią dzieła, nadając mu monumentalny i rzeźbiarski charakter. Było to szczególnie ważne w przypadku prac, w których artysta chciał podkreślić pewne detale lub nadać im większą wagę,
Prezentowana grafika jest trzecią planszą wykonaną przez Dalego do monumentalnej księgi „Apokalipsa według świętego Jana” wydanej przez Josepha Foreta w 1961 r. Joseph Foret zainspirowany gigantycznością 71 wielkich gobelinów gobelinów z Objawienia św. Jana na zamku w Angers oraz skalą zagrożeń zimnej wojny, rozpoczął w 1958 przygotowania do edycji. Siedmiu pisarzy o różnych, często odmiennych przekonaniach napisało komentarze, refleksje i rozważania nad tekstem apostoła Jana: Jean Cocteau , Jean Rostand , Daniel-Rops , Jean Guitton , Emil Cioran , Jean Giono i Ernst Jünger . Ich teksty zostały zilustrowane przez siedmiu artystów, którzy byli symbolami ówczesnych trendów artystycznych: Bernarda Buffeta, Léonarda Foujity, Georges'a Mathieu, Leonor Fini, Pierre'a-Yvesa Trémois, Ossepa Zadkine'a oraz Salvadora Dali.
Księga powstawała w ciągu trzech lat, w jednym egzemplarzu, na pergaminie w brązowej oprawie, zaprojektowanej przez Dalego, ze złotymi zdobieniami i kamieniami szlachetnymi, która waży sama 150 kg, a całe dzieło waży 210 kg.
Od 1961 roku dzieło było wystawiane w różnych krajach świata przez około dziesięć lat. Następnie zostało zakupione w Szwajcarii, a następnie w Japonii, zanim trafiło w ręce kolekcjonera Christiana Karoutzosa.
Referencje: Michler & Löpsinger, nr 86.
Wydawca: Joseph Foret
Druk: Lacourière-Frélaut.
Oprawy widoczne na wizualizacjach mają charakter poglądowy i nie stanowią oferty handlowej.
