Tamara Łempicka(1898-1980),markiz Guido di Giralamo Sommi Picenardi

Giclee, papier o wysokiej gramaturze, 48 x 58 cm w świetle passe – partout, oprawiony w ramę 95 x 120 cm. Dwie suche pieczęcie , jedna (p.d.) z nazwą edycji oraz numer grafiki ołówkiem (1/100) zgodny z certyfikatem, druga (l.d.) – wydawcy wraz z odciskiem sygnatury Łempickiej.Numer 1/100.

Spośród wielu kochanków, których Tamara Łempicka miała przez całe swoje długie i szalone życie, przystojny markiz Guido di Giralamo Sommi Picenardi był jednym z jej nielicznych męskich towarzyszy, których uwieczniła na portrecie.

Guido był potomkiem włoskiej szlachty i muzykiem awangardowym. Został przedstawiony jako symbol męskiej mody, a formułując go w kubistycznym stylu „szalonych lat dwudziestych", artystka wprowadziła atrybuty bogactwa, które były charakterystyczne dla bywalców i arystokratów uwiecznionych w jej pracach.

Tamara Łempicka (1898 Warszawa– 1980 Cuernavaca) Polska artystka o światowej renomie, ikona art deco i dwudziestolecia międzywojennego. Wczesną młodość spędziła Warszawie (gdzie się urodziła), w Szwajcarii (gdzie uczęszczała do szkoły z internatem) oraz Petersburgu (gdzie poznała swojego pierwszego męża Tadeusza Łempickiego). W tym okresie poznała Włochy a wraz z nimi renesansowych mistrzów stanowiących niewyczerpane źródło inspiracji. W 1918 roku wprowadziła się do Paryża. W stolicy Francji rozpoczęła studia malarskie i odkryła kubizm który stał się sztandarowym elementem jej twórczości. Wraz wybuchem drugiej wojny światowej przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych by następnie resztę życia spędzić w Meksyku. Tam też została “pochowana”, zgodnie z ostatnią wolą artystki jej prochy rozsypane zostały przy wulkanie Popocatepetl.

„Malowałam królów i prostytutki. Maluje tych, którzy są dla mnie inspirujący i powodują, że czuje wibracje.”