Wlastimil Hofman (1881–1970), Portret mężczyzny, 1935
Rysunek ołówkiem na papierze
Sygnatura odręczna z datą: 27/XI 35, "Praga czeska, Wlastimil Hofman"
Wymiary: 15 × 9 cm (+ oprawa)
Stan zachowania: ślady czasu, patyna, miejscowe przebarwienia papieru – całość oprawiona w ramę z jasnego lnu
Rysunek wykonany przez Wlastimila Hofmana w 1935 roku podczas pobytu w Pradze czeskiej. Niezwykle delikatne, linearne ujęcie męskiego profilu nosi cechy portretów psychologicznych, które Hofman realizował w duchu realizmu, z dużym wyczuciem nastroju i charakteru modela. Praca ta – skromna pod względem środków – emanuje ciepłem i spokojem, które często towarzyszyły jego szkicom.
Wlastimil Hofman (1881, Praga – 1970, Szklarska Poręba) – malarz, rysownik, poeta, jeden z najciekawszych przedstawicieli symbolizmu w polskiej sztuce przełomu XIX i XX wieku. Urodził się w Pradze, lecz związany był z Krakowem i polskim życiem artystycznym. Uczeń Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, studiował również w Paryżu u Jean-Léona Gérôme’a.
Tworzył obrazy o tematyce religijnej, symbolicznej i ludowej, często inspirowane codziennym życiem, wiarą i cierpieniem. Jego styl łączył akademicką precyzję z liryzmem i emocjonalnością. Podczas II wojny światowej przebywał na emigracji w Palestynie, a po powrocie osiadł w Szklarskiej Porębie, gdzie mieszkał i tworzył w swoim domu – tzw. Wlastimilówce. Jego twórczość była niezwykle popularna wśród kolekcjonerów i do dziś cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem.
