Apolinary Kotowicz, STARY BIECZ

23,8 x 31,8cm - olej, tektura sygn. p.d.: Apolinary Kotowicz

 

Obraz reprodukowany:

– J.K. Ostrowski, Wielka encyklopedia malarstwa polskiego, Wyd. Kluszczyński, Kraków 2011, s. 281.

 

Apolinary Kotowicz brał czynny udział w restauracji rodzinnego miasta. Od 1883 roku rysował zabytki dla Komitetu Restauracji Zabytków Pomnikowych Miasta Biecza, a w 1905 roku wykonał, wraz z Włodzimierzem Tetmajerem, Józefem Krasnowolskim i Józefem Wszesińskim, polichromię prezbiterium kościoła farnego, którego fragment widoczny jest na drugim planie prezentowanego obrazu.

Apolinary Kotowicz (Biecz 1859 - Jasło 1917) - malarz i dekorator teatralny; w latach 1878-1888 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Matejki i Władysława Łuszczkiewicza. W latach 1888-1890, dzięki uzyskanemu stypendium rządowemu, kształcił się jeszcze w Akademii w Monachium u Simona Hollósy’ego, z którym wyjeżdżał na plenery na Węgry. W latach 1894-1896 malował studia pejzażowe do Panoramy Tatr, pracując w zespole artystów kierowanym przez St. Janowskiego. Po powrocie do kraju współpracował z teatrem w Poznaniu oraz z Teatrem Miejskim i Teatrem Ludowym w Krakowie (1898-1904). Był autorem afiszu do Śpiących rycerzy Sydona Friedberga (1898), jednego z pierwszych polskich plakatów teatralnych. Od 1904 mieszkał w Jaśle, gdzie pracował jako nauczyciel rysunków w gimnazjum. Malował liczne pejzaże, obrazy rodzajowe, portrety, m.in. portrety aktorów teatru krakowskiego. Rysował i malował widoki i zabytki Biecza i Jasła, współpracował z Komitetem Restauracji zabytków Biecza. Wraz w Wł. Tetmajerem i J. Wrzesińskim wykonał polichromię prezbiterium kościoła farnego w Bieczu. Zajmował się także ilustracją książkową. Swoje prace pokazywał na wystawach w TPSP w Krakowie i we Lwowie, w warszawskim Salonie Krywulta oraz w Jaśle. Obrazy artysty znajdują się, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, muzeach w Gorlicach i Krośnie oraz w Galerii Obrazów we Lwowie.