Olej na kartonie, sygn. p.d. „Błażej Iwanowski 1945”.
Wymiary w ramie: 54x39 cm (49x34 cm)
Błażej Iwanowski (Jabłonna 1889 - 1966 Warszawa) - pierwsze lekcje rysunku i malarstwa pobierał u Feliksa Rolińskiego, Władymira Dymitrowa i Bronisława Kowalewskiego, w 1907 rozpoczął trzyletnią naukę w Szkole Rysunkowej, gdzie jego wykładowcami byli m.in. Jan Kauzik i Miłosz Kotarbiński. Od 1910 do 1912 był uczniem w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Stanisława Lentza. Błażej Iwanowski był członkiem Grupy "Zachęta", związku artystów "Zespół", Związku "Niezależni" i Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego, od 1921 uczestniczył w wystawach zbiorowych organizowanych przez warszawskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, w 1927 otrzymał Zaszczytne Wyróżnienie. Wystawiał również z krakowskim Towarzystwem Przyjaciół Sztuk Pięknych, a także w Poznaniu, a po 1945 również w Sopocie. Tworzył martwe natury, a także obrazy przedstawiające wnętrza m.in. Zamku Królewskiego w Warszawie, Zamku na Wawelu i Zamku w Malborku. Rzadziej tworzył portrety i sceny rodzajowe.
