Piotr Michałowski, PORTRET NAUCZYCIELA MUZYKI, 1840-1845

23,4 x 17,9cm - ołówek, akwarela, papier naklejony na tekturę ołówek, akwarela, papier naklejony na tekturę, 23,4 x 17,9 cm (w świetle passe-partout)

 

Na tzw. zaplecku nalepka Muzeum Narodowego w Warszawie z numerem depozytu: rej. 480/22/4.

 

Porównaj z:

– Piotr Michałowski 1800-1855. Wystawa dzieł artysty w dwusetną rocznicę urodzin [A. Zeńczak, B. Studziżba], MN w Krakowie, Kraków 2000, nr kat. 18, 226 il.

 

Portret przedstawia nauczyciela muzyki dzieci Michałowskich, którym był Niemiec Herber. Był on najpewniej zatrudniony w bolestraszyckim dworze w latach 1840 -1845, stąd na ten czas datuje się ten oraz dwa inne jego znane portrety – olejny (kolekcja Wojciecha Fibaka) oraz akwarelowy (własność prywatna), które przedstawiają Herbera w tym samym ujęciu. Oba były prezentowane na wystawie monograficznej artysty, która odbyła się w Muzeum Narodowym w Krakowie w roku 2000.

Piotr Michałowski (Kraków 1800 – Krzysztoforzyce / Krzyżtoporzyce 1855) był najwybitniejszym malarzem epoki polskiego romantyzmu, a jego twórczość jest zjawiskiem w skali europejskiej. Wszechstronnie utalentowany, w latach 1815-1821 studiował nauki przyrodnicze, prawo, historię i języki na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Getyndze. Równocześnie od dzieciństwa uczył się rysunku w krakowskich pracowniach M. Stachowicza, J. Brodowskiego i F. Lampiego. Pracował w administracji Królestwa Polskiego jako naczelnik hut i radca górniczy. Podczas powstania listopadowego kierował produkcją broni i amunicji w hucie w Białogonie. W latach 1832-1835 przebywał w Paryżu i studiował w pracowni Nicolasa Toussainta Charleta. Był znakomitym malarzem koni, a jego obrazy i akwarele zyskiwały podziw i ogromne powodzenie, tak że „cały Paryż latał za jego końmi“. Po powrocie do kraju przebywał głównie w swoich majątkach - Krzyżtoporzycach i Bolestraszycach, zajmując się ich administracją. Wiele podróżował po Europie, wyjeżdżając do Londynu, Wiednia, Karlsbadu, do Belgii, Holandii i jeszcze kilkakrotnie do Francji. W latach 1848-53 pełnił funkcję Prezesa Rady Administracyjnej Miasta Krakowa. Malował dynamiczne kompozycje batalistyczne z wojen napoleońskich, konne portrety wodzów i hetmanów, portrety rodziny i przyjaciół, a także portrety chłopów. Jego obrazy olejne i akwarele, łączące siłę wyrazu z wrażliwością na naturę, odznaczają się śmiałym rysunkiem, syntetyczną formą, wartościami koloru, swobodą techniki malarskiej i romantyczną żarliwością polskiego patrioty.