Tadeusz Styka, O ZACHODZIE SŁOŃCA

55,4 x 70,5cm - olej, tektura sygn. l.d.: TADE. STYKA.

Na odwrocie l.d. dwie nalepki (jedna na drugiej): firmy transportowej Michell & Kimbel w Paryżu; na niej naklejona nalepka wystawowa (druk, tusz): Exposit[ion Internationale des Beaux-Arts | Monte Carlo] | M. [Ta]de. Styka | Adres [G]arches, Villa Tade | Titre de l’Ouvrage Sapin du St. Re [...] | Prix 4.000 frs | Etiquette a Coller derriere chaque Oeuvre par [l’Artiste]; ponadto centralnie nalepka z numerem: 19.392

Do obrazu powstał szkic tuszem, który prezentowaliśmy na aukcji 6 lutego 2018, poz. 44.

 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Tadeusz Styka (Kielce 1889 - Nowy Jork 1954) - syn malarza Jana i starszy brat Adama Styki, już jako dziecko wykazywał niezwykłe zdolności plastyczne. Jego pierwszym nauczycielem był ojciec. Później Tadeusz kształcił się w Paryżu u Eugene Carriere’a i Jean-Jacquesa Hennera. Już od najmłodszych lat wiele wystawiał - na Salonach w Paryżu oraz w wielu miastach Francji, w Londynie, Nowym Jorku, Chicago, w Kanadzie i w Polsce. Często współpracował z ojcem wykonując, m.in. szkice do zamierzonej panoramy Bitwy pod Grunwaldem. Od roku 1929 mieszkał w Nowym Jorku, zatrzymując jednak pracownię w Paryżu. Był przede wszystkim portrecistą, malarzem arystokracji, pięknych kobiet i sławnych osób (Portret Lwa Tołstoja (1903), Portret Poli Negri, Portret Ignacego Jana Paderewskiego). Ponadto był doskonałym malarzem animalistą (Lwy u wodopoju). Malował także sceny symboliczne, rodzajowe i obrazy religijne; te ostatnie często wspólnie z bratem Adamem.