Wyjątkowy dokument finansowy z czasów hiperinflacji w Niemczech, wyemitowany przez Central-Landschaft für die Preußischen Staaten w Berlinie w kwietniu 1923 roku. Obligacja ta nie była zabezpieczona walutą, lecz konkretną ilością żyta — dokładnie 20 cetnarów, czyli około 1 tony.
Wartość obligacji miała być obliczana według średniej ceny żyta z ostatnich dziesięciu dni notowań na giełdach w Berlinie, Frankfurcie nad Menem, Hamburgu i Breslau. Wypłata następowała w wybranym przez posiadacza mieście. Odsetki w wysokości 5% rocznie były wypłacane półrocznie — 1 stycznia i 1 lipca. Spłata kapitału odbywała się poprzez losowanie, a wykup następował 1 lipca po losowaniu.
