AUSTELLUNG arbeitskreis dla sztuki systemu i konstruktywizmu Stażewski Winiarski afisz 1985 61x43 cm

Tytuł: "AUSTELLUNG arbeitskreis for systematic constructive art dla sztuki systemu i konstruktywizmu [...] frank badur, josé bréval, ewerdt hilgemann, ad de keijzer, matti kujasalo, richard paul lohse, peter lowe, max mahlmann, marcello morandini, francoise morellet, h. d. schrader, jean spencer, henryk stażewski, ryszard winiarski, alberto zilocchi"

Opis przedmiotu:

Uwagi: Kunststation Kleinsassen (rezydencja artystyczna) w miejscowości Kleinsassen w Hesji (Niemcy). Afisz, ewentualnie plakat literniczy formatu ca A2. The Polish Neo-Avantgarde - Polska neoawangarda (JK).

Frank Badur, José Bréval, Ewerdt Hilgemann, Ad de Keijzer, Matti Kujasalo, Richard Paul Lohse, Peter Lowe, Max Mahlmann, Marcello Morandini, Francoise Morellet, H. D. Schrader, Jean Spencer, Henryk Stażewski, Ryszard Winiarski, Alberto Zilocchi

O autorze: - Henryk Stażewski (ur. 9.01.1894 Warszawa - 10.06.1988 Warszawa) wybitny polski artysta, jeden z czołowych polskich przedstawicieli awangardy. Malarz, konstruktywista, ukończył w 1919 warszawską Szkołę Sztuk Pięknych, związany ze wszystkimi głównymi ugrupowaniami polskiej awangardy: ruchem ekspresjonistów potem formistów, grupami "Blok" i "Praesens", po wojnie uznawany za patrona polskiej neoawangardy, współtwórca Galerii Foksal. - Ryszard Winiarski (2.05.1936 Lwów - 4.12.2006 Warszawa) polski malarz, twórca form przestrzennych i scenografii. Początkowo studiował od 1953 mechanikę precyzyjną na Politechnice Warszawskiej, które to studia ukończył w 1959. Już wówczas (od 1958) był wolnym słuchaczem na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Warszawie, studia zakończył w 1966 dyplomem w pracowni Aleksandra Kobzdeja, studiował także scenografię u Władysława Daszewskiego i typografię u Juliana Pałki. W latach 1976-1981 prowadził zajęcia w Instytucie Wychowania Artystycznego na UMCS w Lublinie, a od 1981 wykładowca, potem profesor od 1990 na macierzystej uczelni, w latach 1985-1990 był jej prorektorem. W 1995 został laureatem Nagrody im. Jana Cybisa. W pracach inspirował się rachunkiem prawdopodobieństwa, wykorzystując czarne i białe kwadraty w metodzie "zaprogramowanego przypadku" w obrazach i konstrukcjach przestrzennych. Po 1980 powstawały formy przestrzenne (sześciany) - tzw. geometria w stanie napięcia. Scenografią teatralną zajmował się z sukcesami w latach 1967-1977. Miał ponad 50 wystaw indywidualnych w kraju i na świecie

Dodatkowe informacje:

Stan zachowania:

Pozycja w ładnym stanie, wtórnie wielokrotnie złożona