Bartosz Mucha - Duporet

35 x 50 x 80 cm

Bartosz Mucha

Dyplom na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, 2004. 

Półroczne studia w EPSAA, École Supérieure d Arts Graphiques et d Architecture Intérieure, (Wyższa Szkoła Grafiki I Architektury), Paryż, Francja, 2003. 

Od 2006 roku pracownik dydaktyczny w Instytucie Sztuki na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, gdzie prowadzi zajęcia z projektowania graficznego, projektowania stron www i grafiki edytorskiej. 

Współpracuje z magazynem projektowym 2+3D.

I nagroda za projekt przenośnej pamięci USB w formie spinacza w konkursie „make me” w czasie  Łódź Design Festival, 2008. 

Twórca marki poor design (biedny dizajn), 2003. 

Od 2008 roku realizuje projekt „Pararch”, w ramach którego tworzy projekty koncepcyjne, wizualizacje 3D, makiety, prototypy, idee, podejmujące problem domu, mieszkania, wypoczynku – wystawa „52 leniwe tygodnie. Paraarchitektura”, „Projekt Kordegarda”, Warszawa, 2011.  

Udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. Festiwal Plakatu, Kraków, 1998, 1999, 2002; Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej, Bunkier Sztuki, Kraków, 2004;  Available art – sztuka na sprzedaż, 2004, 2005; „Odlot”, Wiedeń,  2006; „Mój świat. Nowa siła subiektywności", Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2007; Łódź Design Festiwal, 2007, 2008, 2010;  Międzynarodowe Biennale Designu, Saint-Etienne, Francja, 2008;  Vienna Design Week, Wiedeń,  2008; Goodbye Design, Galeria Design, Wrocław, 2009; „Warszawa w budowie", Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa, 2009; Real World Laboratory, Museums Quartier, Wiedeń, 2009; Unpolished 5. Young Design from Poland, BC Design Center, Kopenhaga, 2010; Polish Design Expo, Expo, Szanghaj, Chiny, 2010; Design Act Festival, Moskwa, 2010; „Zwykła rzecz", Międzynarodowy Festiwal Designu, DMY 2011, Berlin; Unpolished 6, Mediolan, Włochy, 2011.  

Twórczość Bartosza Muchy sytuuje się na pograniczu sztuki i designu. Wszystkie swoje produkty nie tylko projektuje, ale i samodzielnie wykonuje. Przywiązuje wagę do oprawy każdego obiektu – opakowania, logo, katalogu, strony internetowej. 

Posługuje się wprowadzonym przez siebie pojęciem fiksacji funkcjonalnej oznaczającej nieumiejętność dostrzeżenia nowego użycia obiektu skojarzonego uprzednio z innym celem. Występuje przeciwko stereotypom dotyczącym funkcjonalności przedmiotów użytkowych, jak i schematom dotyczącym sposobów życia we współczesnym społeczeństwie.