CRESPELLE J.P. - MONTPARNASSE W LATACH 1905-1930
Przełożyła Eligia Bąkowska. Państwowy Instytut Wydawniczy, 1989. Wydanie 1. Wym.21x15cm; stron 190. Oprawa wydawnicza twarda w obwolucie(podklejenia obwol.,otarcia)
Nota wydawnicza:
Kolejna po „Montmartrze w czasach Picassa” (PIW, 1987) książka znanego francuskiego krytyka sztuki J. P. Crespelle’a o dzielnicy Paryża, która w latach 1905-1930, kiedy Montmartre’em zawładnęły turystyka i tani folklor, przejęła po nim dziedzictwo.
Do dzisiaj Montparnasse kojarzy się nam z takimi tragicznymi lub barwnymi postaciami, jak Modigliani, Soutine, Foujita, Kisling, Zadkine; z osiedlami artystów, zadymionymi kawiarniami na Carrefour Vavin, ciasnymi lokalikami, gdzie słuchano jazzu i tańczono bluesa.
J. P. Crespelle nie poprzestaje na tym dziś już legendarnym obrazie, analizuje źródła sukcesu dzielnicy, która jeszcze w początkach naszego stulecia mieściła przeważnie klasztory, stajnie i ogrody warzywne. Wraz z autorem odkrywamy, że ten nowy Montparnasse był tworem nie tylko malarzy Szkoty Paryskiej, ale może w jeszcze większej mierze poetów symbolistów, surrealistów i pisarzy amerykańskich. Crespelle opisuje spotkania literatów w „Closerie des Lilas”” pod wodzą Paula Fort, popularne teatry na ulicy de la Gaite, salon baronowej d’Oettingen, krąg czasopisma „Soirees de Paris”, seanse „wytwornego trupa” u Jacques’a Prevert, osobliwe środowisko „Sfinksa”, a także Hemingwaya, Henry Millera, studio Gertrudy Stein i księgarnię Sylwii Beach…
