DO JAŚNIE WIELMOŻNEJ
TEKLI
Z XIĄŻĄT SANGUSZKÓW
HRABINY WŁODZIMIERZOWEJ POTOCKI
Dnia 12. Lipca 1820 Roku.
Dwustronicowy wiersz drukowany na papierze czerpanym skierowany do Tekli Sanguszko.
Tekla Sanguszko ur. 1786 w Sławucie - zm. 1861 w Daszów. Córka ks. Hieronima Jana Janusza Sanguszko. Żona Włodzimierza Potockiego herbu Pilawa ur. 10 luty 1780 w Tulczynie, zm. 8 kwietnia 1812 w Krakowie - hrabia, pułkownik artylerii konnej Księstwa Warszawskiego. Syn Stanisława Szczęsnego i Józefiny Amalii. Członek loży wolnomularskiej Braci Zjednoczenia. Pobrali się w 1808 roku. Mieli dwoje synów, Stanisława i Włodzimierza. Włodzimierz Potocki zasłynął w bitwie pod Raszynem. Zmarł na tyfus po przybyciu do Krakowa (tam zachorował i zmarł). Kawaler Maltański odznaczony Krzyżami Kawalerskimi Orderu Virtuti Militari i Legii Honorowej. Tekla po śmierci męża zostałą właścicielką wszystkich dóbr. Była dobrą właścicielką ziemską, utrzymywała na swój koszt apteki dla chłopów. Wyjechała do Francji gdzie potajemnie poślubiła swojego kamerdynera Mikołaja. W tym małżeństwie urodziła córkę i syna.
Ni, Mitra Twoią co kolebkę zdobi,
Ni, Twoie Przodki, co stroi Purpura,
Godną Cię więcey Szacunku nierobi,
Niż Dary które dała Ci Natura.
Obszerne Włości, Świetność Urodzenia,
Ślepy Traf daię, czy Boska Opieka...
Cnota, bez bogactwa, bez Przodków Jmienia;
Prawdziwą Godność stanowi Człowieka.
...
Tak Mąż ten, wpierwszej Wiośnie swego Wieku
Zwięczony Laury, Sławą przyodziany,
I pełen Zasług rzadkich w starym Człowieku,
Do wiecznej został Nagrody wezwany.
Tak w Cieniu z Laurów Mężowskich uwitem,
A dla Cnót swoich czczona i kochana,
Jak iesteś Polek Chulubą i zaszczytem,
Byś była od Nich i naśladowana.
Stan zachowania bardzo dobry: nieznaczne zabrudzenia krawędzi.
Format: 37x24 cm
Bardzo rzadki druk.
