GĘBAROWICZ Mieczysław, TYSZKOWSKI Kazimierz - Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich we Lwowie. (z 10 podobiznami). Lwów 1926. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich.
S. 24. Tabl. 10. wys. 25 cm. Oprawa broszurowa z ep. Pieczątki własn. Rudolfa i Juliusza Mękickich.
Naddarcia i zabrudzenia oprawy.
Ze wstępu: "Gdy Ojczyzna kładła się do grobu, gdy żywe ciało Narodu rwano na trzy części, co gorętsi patrjoci szukali ratunku z bronią w ręku na polach bitew pod Kościuszką czy Dąbrowskim, inni znów, jak Staszic, garnęli się dla ukojenia do pracy ekonomicznej i społecznej, lub nikli w zacisznych azylach uczonych. Tam wśród ksiąg i manuskryptów rozpamiętywało się minione chwile narodowej świetności. I z coraz rosnącem zamiłowaniem, w chęci instynktownej ratowania skarbów ducha dla przyszłych pokoleń, gromadzili zabytki kultury i sztuki, księgi, pergaminy, akta. Tak dzięki wysiłkom jednostek powstawały wielkie zbiory Czartoryskich, Czackiego, Działyńskiego, Raczyńskich i innych. W tej plejadzie zbieraczy, spadkobierców wiekopomnej pamięci Załuskiego stanął w rzędzie najpierwszym Józef Maksymiljan Ossoliński.
Biegły erudyt, głęboki znawca historji i literatury swojskiej, osiadł po rozbiorach w Wiedniu i tu poświęcił resztę życia i mienia na gromadzenie książek. Czujny, nieprawdopodobnie mimo ślepotę ruchliwy, korzystał z każdej sposobności, aby powiększyć kolekcję ukochaną, gdyż wiedział i powtarzał, że „nauką, równie jak szablą zdobyliśmy swe szlachectwo". W zamierzonem dziele, w dźwiganiu mozolnem ostoi narodowej „na ciężkie czasy niewoli", pomocny był mu Samuel Bogumił Linde, sprzyjała józefińska kasata zakonów, osobliwy połów dla bibljofilów. Po pewnych wahaniach, porozumiawszy się nadto z Henrykiem ks. Lubomirskim w sprawie Muzeum, obiera Ossoliński, na przyszłą siedzibę Zakładu Lwów, zagrożony zalewem niemczyzny. W tym celu nabywa zabudowania klasztoru Karmelitanek trzewiczkowych […]”
Rudolf Mękicki (1887-1942) - polski medalier, heraldyk, historyk sztuki i muzeolog. Projektował m.in. ekslibrisy, okładki książek, druki okolicznościowe, dyplomy, ale także monety, medale, odznaki oraz plakiety.
Wykładał na Politechnice Lwowskiej. O 1922 aż do śmierci roku był kustoszem w Muzeum Narodowym im. króla Jana III we Lwowie. Wspomnianej instytucji ofiarował m.in. okazałą kolekcję monet z mennicy lwowskiej.
Zmarł w 1942 roku, pochowany został na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
最近瀏覽過的
登錄以查看拍品列表
收藏
登錄以查看拍品列表