Gramatyka Języka Polskiego Dla Szkół Powszechnych I Średnich
Opracował Ignacy Stein I Roman Zawiliński
Wydawnictwo M. Arcta W Warszawie 1926 r.
Książka Z Księgozbioru Pojda Adolf (1881-1942), Proboszcz W Leszczynach
Urodził się 12 czerwca 1881 w Ligockiej Kuźni, w rodzinie Franciszka i Franciszki z d. Pojda. W latach 1887-1895 uczył się w szkole powszechnej w Paruszowcu.
Jego pierwszą placówką duszpasterską był wikariat w Ujeździe (20 października 1907). 10 grudnia 1908 ks. Pojda został wikarym w parafii św. Barbary w Królewskiej Hucie. W niecały rok później został przeniesiony do Bieńkowic (od 10 lipca 1909), a następnie do parafii w Eberswalde k. Poczdamu (od 20 września 1909). W czasie I wojny światowej pracował jako wikariusz w parafii św. Antoniego w Berlinie ( 1913-1917). 20 września 1917 został ustanowiony proboszczem w parafii św. Ottona w Słupsku. W tym okresie udzielał się nie tylko w duszpasterstwie, ale również społecznie wśród polskich robotników sezonowych oraz weteranów wojennych I wojny światowej.
W związku z odrodzeniem się państwowości polskiej ujawniły się także narodowe przekonania ks. Pojdy. Ks. Pojda w grudniu 1924 roku rozwinął propolską działalność agitacyjną przed odbywającymi się wyborami do Reichstagu i do Landtagu pruskiego. Mimo atmosfery wrogości, zwłaszcza ze strony urzędników niemieckich, ks. Pojda cieszył się w Słupsku poważaniem i autorytetem. W 1925 roku zasiadał w dwóch deputacjach miejskich powoływanych przez nadburmistrza miasta tj. w deputacji do spraw młodzieży i deputacji szkolnej.
W 1921 roku landrat słupski wystąpił z petycją do władz rejencji o wydalenie ks. Pojdy ze Słupska. Nagonka na ks. Pojdę znalazła swe echo nie tylko w kurii wrocławskiej, ale dotarła aż do pruskiego parlamentu. W 1925 roku niemieckie związki, w tym szczególnie Pommerscher Landbund oraz prasa niemiecka, zaczęły głośno domagać się wydalenia ks. Pojdy ze Słupska. W tej sytuacji we wrześniu 1926 roku ks. Pojda zwrócił się do kurii wrocławskiej z prośbą o zamianę parafii. 26 sierpnia 1926 w wyniku porozumienia między kard. Betramem a bpem Hlondem 1 stycznia 1927 objął parafię w Leszczynach, wkrótce potem rozpoczął intensywną działalność jako jeden z czołowych członków rybnickiej Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej. 17 listopada 1931 - na wniesiony do władz państwowych wniosek, ks. Pojda otrzymał polskie obywatelstwo. W Leszczynach rozpoczął budowę kościoła pw. św. Andrzeja Boboli, którego jednak nie zdołał dokończyć. Kościół został poświęcony 16 lipca 1944, już po jego śmierci.
Został aresztowany 2 lub 12 czerwca 1940, więziony w Leszczynach, Rybniku, następnie osadzony w obozach koncentracyjnych Dachau, Gusen, ponownie w Dachau od 8 grudnia 1940. Dnia 20 maja 1942 - został wywieziony w tzw. „transporcie inwalidów" i zamordowany w komorze gazowej w Harthaim.
Oprawa twarda minimalnie przetarta i przybrudzona, strony delikatnie przybrudzone bez istotnych uszkodzeń, na stronie tytułowej pieczątka Ks. Adolf Pojda Proboszcz Leszczyny Woj. Śl. stan ogólny dobry +
Stron 248
Format 16/23 cm
