[INDEKS KSIĄG ZAKAZANYCH] INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM 1892

INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM

Justa Exemplar Romanum 

Jussu Santissimi domini nostri

Leonis XIII Pontificis Maximi

Editum anno MDCCCLXXXIV

Editio Novissima

In qua libri omnes ab apostolica sede proscripti usque ad mensem februarii anni 1892 inclusive, suis locis recensentur.

Mechlinle, H. Dessain, MDCCCXCII, str. 419, 4, 4, 2; format 12,5x19 cm

XIX-wieczny indeks ksiąg zakazanych przez papieża Leona XIII w  1834 roku;

oferowany egzemplarz jest edycją z 1892 roku; w jednej oprawie z suplementami pięcioma suplementami z lat 1992-1898

Indeks ksiąg zakazanych (łac. Index librorum prohibitorum) – opracowywany i ogłaszany przez Kościół katolicki spis dzieł, których nie wolno było czytać, posiadać i rozpowszechniać bez zezwolenia władz kościelnych. W indeksie umieszczane były publikacje uznane za niezgodne z doktryną katolicką, wśród nich znalazły się też dzieła m.in. Galileusza, Immanuela Kanta, Kartezjusza, Keplera, Mikołaja Kopernika, Monteskiusza, Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Woltera, Adama Mickiewicza, Aleksandra Dumasa, Emila Zoli, Andrzeja Towiańskiego, Owidiusza oraz 29 łacińskich wydań Pisma Świętego czy przekłady Biblii w językach narodowych. Ostatnie wydanie Indeksu zostało opublikowane w 1948 roku i zawierało 4126 dzieł. W notyfikacji z dnia 14 czerwca 1966 Kongregacja Nauki Wiary stwierdziła, że Indeks pozbawiony jest znaczenia dyscyplinarno-karnego, natomiast zachowuje swoją wartość moralną jako ostrzeżenie przed treściami szkodliwymi dla wiary i dobrych obyczajów. Odtąd przestrzeganie Indeksu jest kwestią sumienia wiernych. 

TWARDA OPRAWA PÓŁSKÓREK ZŁOCONY Z EPOKI, OBCIĘCIA KART NAKRAPIANE

Stan BDB-/ drobne przetarcia grzbietu, tu także niewielkie dziurki po owadzie