DŁUGOSZ Jan: BANDERIA PRUTENORUM wydał Karol Górski, tł. i oprac. Gabriela Pianko, Lidia Winniczuk, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958, s. 338[8] 25x18cm
Rękopis powstał w Krakowie w 1448 roku podczas trwającego od lat konfliktu polsko-krzyżackiego i jest świadectwem triumfu oręża polskiego odniesionego w walce z zakonem krzyżackim. Zawiera podobizny 56 chorągwi krzyżackich zdobytych pod Grunwaldem i Koronowem w 1410 roku oraz Nakłem w 1431 roku, a także trofeów, które prawdopodobnie aż do roku 1603 wisiały przy grobie św. Stanisława w Katedrze na Wawelu, a później zaginęły w nieznanych okolicznościach. Inicjatorem i fundatorem rękopisu był najprawdopodobniej historyk Jan Długosz, który zlecił wykonanie iluminacji krakowskiemu malarzowi Stanisławowi Durinkowi. Komentarze historyczne sporządził Długosz, bardziej szczegółowych uzupełnień opisów dokonał nieznany autor. Banderia Prutenorum była pierwszym i jedynym wykonanym w średniowieczu prawie kompletnym zestawieniem chorągwi całej armii, a zarazem pierwszym dziełem historycznym Jana Długosza.
Oprawa w ćwierćpergamin, okładziny obite tkaniną. Grzbiet kaligrafowany ręcznie. Oprawa z lat 80tych XX wieku, wykonana przez amatora zapewne w warunkach domowych. Mocno ilustruje braki materiałowe i umiejętnościowe w PRL, ale i pokazuje mocną potrzebę piękna i zdolności kaligraficzne autora.
