Jenerał (Władysław) Zamoyski 1803-1868 [komplet 6 tomów] [1910-1930]

Poznań 1910-1930. Nakładem Biblioteki Kórnickiej. 14x22 cm, str. (6), 441, (14), (6), 529, (22), (4), 442, (18), (4), 566, (20), (6), 425, (12), (4), 507, (16) [komplet 6 tomów], jednolita półskórkowa oprawa introligatorska, barwione brzegi bloków. Stan dobry (małe otarcia opraw, ślady zacieku na brzegach części stron w tomach I i VI, brak str. przedtytułowej i małe wgniecenie na tyle oprawy w tomie III, podkreślenia tekstu kredką na kilkudziesięciu stronach w tomie IV, nieaktualne pieczątki w tomach V i VI, przybrudzenia stron i podklejenia brzegów str. przedtytułowej i tytułowej w tomie VI). 

Wspomnienia Władysława Zamoyskiego (1803-1868), arystokraty, generała i polityka, aktywnego uczestnika walk o niepodległość Polski w XIX wieku. Publikacja oparta jest na zachowanych materiałach po generale Zamoyskim, który nie pozostawił spójnych, ukończonych pamiętników. Zamiast tego wykorzystano jego fragmentaryczne wspomnienia - notowane głównie w czasie podróży w latach 1858-1867 - a także bogatą korespondencję oraz dokumenty urzędowe.

Władysław Zamoyski urodził się 24 marca 1803 roku w Warszawie jako syn Stanisława Kostki Zamoyskiego i Zofii z Czartoryskich. Karierę wojskową rozpoczął w armii Królestwa Polskiego, gdzie w 1828 roku został adiutantem wielkiego księcia Konstantego. Podczas powstania listopadowego (1830–1831) pełnił funkcję adiutanta generała Jana Skrzyneckiego i awansował do stopnia pułkownika. Za zasługi wojenne odznaczono go Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po upadku powstania wyemigrował do Francji, gdzie związał się z Hôtelem Lambert – konserwatywnym obozem politycznym kierowanym przez księcia Adama Jerzego Czartoryskiego. W latach 1832–1839 służył w armii belgijskiej, a podczas Wiosny Ludów (1848–1849) organizował polskie oddziały walczące u boku armii sardyńskiej przeciwko Austriakom. W czasie wojny krymskiej (1853–1856) dowodził polską kawalerią w armii osmańskiej jako generał brygady. W 1852 roku poślubił swoją siostrzenicę Jadwigę Działyńską. Mieli troje dzieci, w tym Władysława Zamoyskiego (1853–1924), znanego działacza społecznego i fundatora Zakładów Kórnickich. Władysław Stanisław Zamoyski zmarł 11 stycznia 1868 roku w Paryżu i został pochowany na cmentarzu w Montmorency.