M. Morstinówna [Morstin-Górska] BŁYSK LATARNI 1922

MORSTINÓWNA Maria: BŁYSK LATARNI, nakładem Krakowskiej Spółki Wydawniczej, Kraków 1922, s. 108, 18x13cm

Maria Helena Morstin-Górska z Raciborska, herbu Leliwa (ur. 9 lipca 1893 w Pławowicach, zm. 14 października 1972 w Krakowie) – polska poetka, publicystka i tłumaczka. Była córką hrabiego Ludwika Morsztyna i jego żony Amelii. 28 sierpnia 1923 w Pławowicach poślubiła Franciszka Górskiego. Mieli dwoje dzieci: Ludwika Górskiego i Annę Górską. Studiowała na wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1912-1914 oraz po zakończeniu I wojny światowej. Po studiach podjęła współpracę z różnymi czasopismami: krakowskim „Czasem”, „Pamiętnikiem Warszawskim”, „Verbum”, „Pax”. Od 1927 należała do Związku Zawodowego Literatów Polskich. Po II wojnie światowej współpracowała z „Tygodnikiem Powszechnym” (1945-1952, 1957-1962, 1967-1972). Od 1962 należała do zespołu redakcyjnego pisma „Znak”. Jest autorką zbiorów poezji: Elegie jesienne (1917), Sursum corda (1920), Błyski latarni (1922), Krąg miłości (1929), Poezje. Wybór (1974). Przekładała także powieści Sigrid Undset: Gymnadenia i Krzak gorejący oraz Antoine’a de Saint-Exupéry’ego: Ziemia, ojczyzna ludzi.

oprawa wydawnicza, kartonowa, 

Stan bardzo dobry