Warszawa 1931. Instytut Literacki w Warszawie, Dom Książki Polskiej Spółka Akcyjna. 15x21 cm, str. XL, 275, (2), okładka miękka. Stan dobry (pieczątka własnościowa, pojedyncze przybrudzenia).
Opracowana przez Artura Górskiego i Czesława Latawca edycja pośmiertna, przygotowana z rękopisów i szkiców pozostawionych przez autora, który zginął tragicznie w 1918 roku. Tadeusz Miciński (1873-1918) był poetą i prozaikiem związanym z epoką Młodej Polski. Tworzył powieści o charakterze mistycznym, poematy prozą oraz utwory liryczne o tonie kontemplacyjnym. Uważany jest za jednego z najważniejszych przedstawicieli polskiego ekspresjonizmu i prekursora nurtów awangardowych, w tym surrealizmu. Nakład 2350 numerowanych egzemplarzy, tu egz. nr 418.