Poznań 1865. Nakładem księgarni Jana Konstantego Żupańskiego. 11,5x19 cm, str. XLVIII, 53, XII, 381, X, 301, VII, 248 [komplet 4 tomów], półskórkowa oprawa introligatorska. Stan dobry (rdzawe zaplamienia stron, niewielkie otarcia i przybrudzenia opraw).
Wyjątkowe dzieło będące zapisem wykładów, jakie autor prowadził w Collège de France w Paryżu w latach 1840–1844. Książka stanowi nie tylko wnikliwą analizę literatury i kultury słowiańskiej, ale także manifest idei narodowych, politycznych i filozoficznych Mickiewicza. Jego wykłady były próbą przybliżenia zachodnim słuchaczom dorobku literatury i kultury słowiańskiej, która wówczas była mało znana w Europie Zachodniej. Mickiewicz ukazuje bogactwo tradycji literackich narodów słowiańskich, odwołując się zarówno do literatury ustnej, jak i pisanej, w tym do eposów, legend, pieśni ludowych oraz twórczości współczesnych mu pisarzy.