MODRZEJEWSKI Teofil, Wyrazy które umarły i które umierają.

Wyrazy które umarły i które umierają. 

Warszawa 1936. F. Hoesick. Drukarnia "Monolit". 8 (duża), s. 199, [1], opr. pł. z epoki, złoc. na grzbiecie. 
Stan dobry, otarcia i przybrudz. opr. Ułożony alfabetycznie zbiór polskich wyrazów, "które z biegiem czasu wyszły zupełnie, bądź wychodzą z użycia i w niedługim czasie staną się zapewne przeżytkami", jak np. bakalarka, ciżemka, dyby, halabardnik, małmazja, paliwoda, panewka, smerda, hawelok, lisiura, gramatka, wyżeł.