WOYNIŁŁOWICZ Edward - Wspomnienia 1847-1928 [Wilno 1931]

Wilno 1931. Nakładem Komitetu Uczczenia śp. Edwarda Woyniłłowicza. 15x23 cm, str. XXIV, 365, (2), fotografie w sepii na oddzielnych kartach, półpłócienna oprawa introligatorska. Stan dobry (niewielkie rdzawe zaplamienia części stron, otarcia i przybrudzenia oprawy).

Wspomnienia Edwarda Woyniłłowicza (1847-1928), polskiego i białoruskiego działacza społecznego i gospodarczego, fundatora kościoła św. Szymona i św. Heleny w Mińsku. Urodził się w rodzinie ziemiańskiej w majątku Ślepianka koło Mińska. Kształcił się w domu, w Gimnazjum w Słucku i Petersburskim Instytucie Technologicznym, odbył też staż w Niemczech, po czym pracował jako inżynier fabryczny w Petersburgu. Po odziedziczeniu majątku w Sawiczach prowadził życie ziemiańskie i angażował się w działalność społeczną - był m.in. prezesem Towarzystwa Rolniczego Mińskiego i założycielem Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego w Klecku. Wspierał rozwój białoruskiego ruchu narodowego, finansował budowę kościołów i cerkwi, wydawnictw i czasopism, a także wspierał prawa mniejszości religijnych. W 1918 roku uczestniczył w powstaniu Białoruskiej Republiki Ludowej. Z żoną Olimpią miał dwójkę dzieci, na cześć których ufundował kościół w Mińsku. W 1920 roku, po przejściu Mińszczyzny pod władzę bolszewików, wyemigrował do Bydgoszczy, gdzie spędził ostatnie lata życia. Zmarł w 1928 roku i został pochowany na Cmentarzu Starofarnym. Wydał, wstępem i przypisami opatrzył Janusz Iwaszkiewicz.