(historia Australii i Nowej Zelandii) Beaulieu-Leroy Pierre- Nowe społeczeństwa anglo-saksońskie. Tłumaczył Klemens Podwysocki. [t.I-II,komplet]

Beaulieu-Leroy Pierre/ Nowe społeczeństwa anglo-saksońskie. Tłumaczył Klemens Podwysocki/ Drukarnia A.T. Jezierskiego/ wydanie pierwsze/ t.I-II/ oprawa introligatorska w półskórek, na grzbiecie złocona tytulatura oraz superexlibris, wypukłe zwięzy podkreślone złoconymi wężykami/ s.160;148/ stan bardzo dobry, wpis własnościowy na s.tyt., pieczątki proweniencyjne

„Nowe społeczeństwa anglosaskie” autorstwa Pierre’a Leroy-Beaulieu to dwutomowe studium przemian społecznych i politycznych w Australii i Nowej Zelandii. Autor pokazuje te kraje jako wyjątkowe przykłady nowoczesnych społeczeństw powstających na obrzeżach świata. To miejsca, gdzie warunki geograficzne i brak głębokich tradycji pozwoliły na odważne eksperymenty społeczne.

Leroy-Beaulieu opisuje historię kolonizacji, począwszy od deportacji więźniów, przez rozwój rolnictwa i hodowli, aż po odkrycie złota. To właśnie złoto radykalnie zmieniło układ sił społecznych i przyczyniło się do szybkiej urbanizacji. Miasta, takie jak Melbourne czy Sydney, rosły w zawrotnym tempie, przyciągając tysiące imigrantów z różnych stron świata.

Australię autor nazywa laboratorium demokracji i socjalizmu. Już w XIX wieku wprowadzano tu takie rozwiązania jak ośmiogodzinny dzień pracy, referendum, państwowe inwestycje w edukację i opiekę społeczną. Dużą rolę zaczęły odgrywać związki zawodowe i partia robotnicza.

Leroy-Beaulieu krytycznie ocenia życie polityczne. Zwraca uwagę na niestabilność rządów, słabość elit i podatność polityków na wpływy najgłośniejszych grup społecznych. Ostrzega, że nadmierne podporządkowanie się opinii tłumu może prowadzić do chaosu i osłabienia państwa.

Ważnym tematem jest także analiza prób tworzenia wspólnot komunistycznych na wsi. Eksperymenty te zakończyły się fiaskiem. Zabrakło organizacji, dyscypliny i umiejętności gospodarowania. Pokazały one ograniczenia utopijnych idei w praktyce.