Londyn 1963, 1967. B. Świderski. 14x21,5 cm, str. 656, 752 [komplet 2 tomów], czarno-białe fotografie, płócienna oprawa wydawnicza, tom I z obwolutą. Stan bardzo dobry.
Pamiętniki Wacława Lednickiego (1891-1967), historyka literatury, eseisty, profesora filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, a po II wojnie światowej - na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Studiował m.in. w Petersburgu, gdzie zetknął się z rosyjskim środowiskiem intelektualnym. W okresie międzywojennym publikował prace o literaturze rosyjskiej i polskiej, a po 1939 r. przebywał na emigracji w USA, skąd aktywnie działał na rzecz kultury polskiej. Był autorem licznych studiów literackich, wspomnień i esejów, a jego Pamiętniki stanowią ważne źródło wiedzy o losach polskiej inteligencji w Rosji i w Polsce przełomu wieków.
Pamiętniki Wacława Lednickiego (...) są kopalnią materiału dla historyków, ale i znakomitym dziełem literackim. (...) Obejmują wszystkie wydarzenia epoki (od rewolucji r. 1905 po przewrót bolszewicki r. 1917), opisane przez świadka, który patrzył na nie oczami dojrzałego człowieka, który z pewnych szczególnych względów mógł obserwować je z bliska i dokładnie. Na tle tych wydarzeń snuje autor opowieść o swej rodzinie, która po mieczu i po kądzieli była ofiarą powstania r. 1863. Dał przy tym wnikliwą charakterystykę nie tylko życia rosyjskiego lecz i środowiska polskiego, zarówno w Moskwie jak i na kresach, a także społeczeństwa naszego w Krakowie i w Królestwie. Ponieważ świat ten przepadł na zawsze, przeto „Pamiętniki" Lednickiego mają wartość bezcennego źródła wiadomości o tamtych czasach i tamtych ludziach. [nota wydawnicza]