MĘKICKI Rudolf] - Znaki bibljoteczne Rudolfa Mękickiego. XXIV tablic z 22 oryg. exlibrisami, wśród których 4 akwaforty i 18 cynkotypów czarnych i wielobarwnych; w tekście 9 ilustracyj. Lwów 1925. Nakł. Wyd. "Arkadja". Druk. Zakł. Narod. im. Ossolińskich.

MĘKICKI Rudolf] - Znaki bibljoteczne Rudolfa Mękickiego. XXIV tablic z 22 oryg. exlibrisami, wśród których 4 akwaforty i 18 cynkotypów czarnych i wielobarwnych; w tekście 9 ilustracyj. Lwów 1925. Nakł. Wyd. "Arkadja".
Druk. Zakł. Narod. im. Ossolińskich.

S. 32, 24 tab., Wys. Oryg. oprawa kartonowa. Odbito 300 egzemplarzy, ręcznie numerowanych na papierze japońskim, ten ma nr 132, należący do Jerzego Dunin-Wąsowicza. Stan +dobry.

Ze wstępu: "Zamilowanie do gromadzenia zabytków przeszłości postępowało u nas w różnem tempie rozwoju aż do wybuchu wojny światowej. Wojna i jej następstwa tempo to znacznie osłabiły. Skutki wojny i okresu powojennego odbiły się wszędzie i we wszystkich dziedzinach, a szczególnie na książce polskiej. Zmalała jej produkcja, niszczały i znikały całe szacowne niekiedy księgozbiory. Z tem rosła tęsknota do książki dawnej, dziś coraz rzadszej, a w ślad za tem powiększały się szeregi miłośników książki. Równolegle z tem i exlibris polski, który zdołał już wyjść ze swych początków, zdobywać sobie zaczyna należne uznanie i zainteresowanie. Z zainteresowania tego wyrosła nowa gałąź kolekcjonerstwa, t. j. zbiory znaków bibljotecznych, datujące się u nas wlaściwie dopiero od lat ostatnich.

Amatorstwo exlibrisu coraz szersze zatacza kręgi; propaganda ideowa podjęta lat temu kilka przez tyle już dziś zasłużone wydawnictwo czasopisma „Exlibris", bujnym wzrastać poczyna posiewem. W służbę skromnego, a tyle siły atrakcyjnej posiadającego znaczka bibljotecznego wprzęgły się zrzeszenia specjalne we Lwowie, Krakowie, Warszawie i Poznaniu, a wcale nierzadkie są już u nas i opracowania monograficzne w rodzaju tych, które oddawna posiada zagranica."

Rudolf Mękicki (1887-1942) - polski medalier, heraldyk, historyk sztuki i muzeolog. Projektował m.in. ekslibrisy, okładki książek, druki okolicznościowe, dyplomy, ale także monety, medale, odznaki oraz plakiety. Wykładał na Politechnice Lwowskiej. O 1922 aż do śmierci roku był kustoszem w Muzeum Narodowym im. króla Jana III we Lwowie. Wspomnianej instytucji ofiarował m.in. okazałą kolekcję monet z mennicy lwowskiej.
Zmarł w 1942 roku, pochowany został na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.