MYCIELSKI J., WASYLEWSKI St. – Portrety polskie Elżbiety Vigée-Lebrun 1755-1842. 1927

MYCIELSKI Jerzy, WASYLEWSKI St[anisław] - Portrety polskie Elżbiety Vigée-Lebrun 1755-1842. 24 ryc. w miedziodruku na osobnych tablicach. Lwów-Poznań 1927. Wyd. Polskie - R. Wegner. 4, s. XIV, [2], 148, 15, [1], tabl. 24. opr. oryg. pł. złoc.
Oprawa zabrudzone, kilka tablic wzmocnionych paskami papieru w grzbiecie, stan dobry. Tablice w heliograwiurze, chronione bibułkami (niektóre załamane, zażółcone). Papier ręcznie czerpany (ze znakami wodnymi Wydawnictwa Polskiego) pochodził z Mirkowa. Heliograwiury wykonała wiedeńska firma F. Paulussena. Układ literniczy karty tytułowej projektował Ernest Czerper. Elisabeth-Louise Vigée-Lebrun to najsłynniejsza malarka XVIII wieku. Była portrecistką królowej Francji Marii Antoniny. Malowała głównie portrety arystokracji europejskiej, w tym polskiej. Wśród portretowanych osób znalazły się m.in.: H. Lubomirski jako "Genjusz sławy", Izabela z Czartoryskich Stanisławowa Lubomirska, Anna z Cetnerów Kajetanowa Potocka, ks. Adam Czartoryski, Pelagja z Potockich Franciszkowa Sapieżyna, Marja z Lubomirskich Protowa Potocka, Szczęsny Potocki junior, Feliks Woyna, król Stanisław August Poniatowski. Portrety zostały opisane z punktu widzenia historyka sztuki przez profesora UJ Jerzego Mycielskiego (1856-1929). Noty biograficzne portretowanych postaci opracował Stanisław Wasylewski (1885-1953) - pisarz i historyk, pracownik Ossolineum we Lwowie. Na końcu bibliografia i spis portretów polskich Elżbiety Vigée-Lebrun wraz z datą ich powstania, wymiarami, sygnaturą, danymi właściciela i kopiami.