Biały Kapitan F.A. Ossendowski
okładkę rysował E.Czerper
I książkowe wydanie powieści [zgodnie z katalogiem Biblioteki Narodowej]
Ferdynand Antoni Ossendowski (1878 - 1945) - polski pisarz, podróżnik, działacz antykomunistyczny. Urodzony w Lucynie pod Witebskiem (obecnie Białoruś). Po zdaniu matury w 1895, studiował chemię na wydziale matematyczno-przyrodniczym uniwersytetu w Petersburgu. Brał udział w wyprawach naukowych po Ałtaju oraz Kraju Urianchajskim, a także zaczął drukować po rosyjsku powieści i opisy podróży. W niedługim czasie stało się to głównym źródłem utrzymania Ossendowskiego, który pracował jako redaktor w pismach brukowych, a własne większe utwory publikował w tygodnikach i miesięcznikach literackich. Kres tej rosyjskiej, naukowo-pisarskiej karierze położyła dopiero rewolucja bolszewicka. W związku z tym, że twórca zaangażował się przeciwko nowej władzy, musiał opuścić Rosję. Uciekał trudną trasą, wiodącą na wschód, przez Azję Centralną ku wybrzeżom Pacyfiku. Przejechawszy Azję, trafił najpierw do Ameryki, a później, w roku 1922, do Polski. Tu z nową energią powrócił do twórczości literackiej. W swoich książkach silnie eksploatował przede wszystkim motywy azjatyckie, opierając się na wspomnieniach i notatkach z odbytej wędrówki. W latach 1924–26 wraz z żoną odbył dwie wyprawy do Afryki. Po powrocie do Polski pisał teksty nawiązujące do doświadczeń z pobytu na Czarnym Lądzie. W kolejnych latach Ossendowski podróżował jeszcze po Bliskim Wschodzie. Sporo jeździł również po Polsce, pisząc artykuły do licznych czasopism, a także tworząc obszerne prace krajoznawcze. Pisarz nie stronił także od polityki– jednym z najbardziej znanych jego utworów jest Lenin z roku 1930 – fabularyzowana biografia przywódcy rewolucji październikowej. Bez przesady można zatem stwierdzić, że Ossendowski potrafił pisać niemal na każdy temat. Wszechstronność, ciężka praca, jak również przemyślane zabiegi promocyjne zagwarantowały mu dużą poczytność. W dwudziestoleciu międzywojennym jego popularność w Polsce i na świecie dorównywała popularności Henryka Sienkiewicza. Podczas okupacji niemieckiej pozostał w Warszawie. Ostatnie miesiące życia spędził w Żółwinie. 2 stycznia 1945 roku nagle źle się poczuł, i następnego zmarł - tuż przed wkroczeniem Armii Czerwonej. Ze względu na jego antykomunistyczną postawę w PRL jego książki były usuwane z bibliotek a jego nazwisko zakazywano umieszczać w encyklopediach. (Artes Humanae Vol. 2, 2017)
Rok wydania: Poznań [1928], Wydawnictwo Polskie R.Wegner
s. [4], 315, [5].
Format: 20 x 13 cm
Oprawa: wydawnicza płócienna z tytulaturą na grzbiecie i licu/ górne obcięcia kart barwione
Stan: kompletna i spójna, rdzawe przebarwienia [foxing - bez szkody dla tekstu, również na blokach kart], bez podkreśleń i podpisów, okładka z niewielkimi przetarciami i drobnymi przebarwieniami